To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ACEH
Powierzchnia: 57 365 km2 ludność: 4,2 mln(2006)/ 2,6 mln (2007) stolica Banda Aceh
Uwarunkowania historyczne obecnego konfliktu:
Ludność zamieszkująca Aceh już momencie uzyskania przez Indonezję niepodległości w latach 1945-49 silnie sprzeciwiała się władzy w Dżakarcie. Był to jedyny region Sumatry, który (w różnym stopniu, zależnie od okresu) nie był podporządkowany holenderskiej administracji kolonialnej aż do 1942 roku, kiedy to ostatecznie siły lokalne uległy Holendrom. Tradycje ruchów separatystycznych sięgają tu XIX wieku. W latach 50 przyznano wstępnie pewna autonomię w sprawach religijnych, prawa zwyczajowego i edukacji, przy jednoczesnym włączeniu jej w granice prowincji Sumatra Północna. Rząd centralny poczynił ustępstwa na rzecz mieszkańców Acehu tylko ze względów taktycznych, chcąc ustabilizować sytuację w młodym kraju. Nie zmieniono tego stanu w latach 60 i na początku 70, z powodu małego znaczenia ekonomicznego regionu, przez co ach mógł się cieszyć relatywnie dużymi swobodami ( w porównaniu z innymi prowincjami państwa). Sytuacja uległa diametralnemu odwróceniu, gdy na tych trenach rozpoczęto bardzo intratną produkcję gazu płynnego. Oznaczało to dla Dżakarty konieczność ścisłego podporządkowania sobie całej prowincji. Oprócz tego wzmożono próby laicyzacji stosunków w regionie, co dla tradycjonalistycznej ludności islamskiej było nie do przyjęcia. W tych warunkach w 1976 roku narodził się ruch zwany GAM - Free Aceh Movement, który podjął regularną walkę z armią reżimu Suharto. Niemożność znalezienia pokojowego rozwiązania, które mogłoby być zaakceptowane przez obydwie strony konfliktu, doprowadziła do proklamowania w grudniu tego samego roku niepodległości Acehu, co oczywiście nie oznaczało jego automatycznej suwerenności. Stan wojny otrzymywał się przez całe lata 80 i 90. Po upadku reżimu prezydenta Suharto w 1997 r., niespójna polityka centrum nie pozwalała uspokoić sytuacji. Konflikt obfitował w wiele zbrodni dokonywanych na ludności cywilnej, a jego ekonomicznie odczuwalnym skutkiem było poważne zrujnowanie regionu. W roku 2000 mediacji między walczącymi stronami podjęło się genewskie Centrum Dialogu Humanitarnego, wsparte przez UNDP (United Nations Development Programme) i USAID (United States Agency for International Development). Zarówno ta inicjatywa, jak i kolejna z grudnia 2002 roku, nie przyniosły trwałych efektów.
Stan wojenny i jego konsekwencje dla regionu.
18 maja 2003 roku o północy prezydent Magawati Sukarnoputri wprowadził stan wojenny na terytorium Acehu. Nazajutrz rozpoczęła się największa od czasów inwazji na Timor Wschodni w 1975 roku operacja wojskowa w Indonezji. W ślad za stanem wojennym poszło kompletne odcięcie regionu od świata, m. in. Poprzez zakaz przebywania w Acehu dziennikarzy i członków organizacji humanitarnych. Spowodowało to doniosłe konsekwencje dla sytuacji społecznej. Według danych organizacji Satorlak NAD z 13 lutego 2004 roku, przez kilka pierwszych miesięcy konfliktu zmuszono do opuszczenia swych domów ok. 125 tys. osób (tzw. Internally displaced persons -IDPs). Tak duża liczba uchodźców była celowy efektem działań Dżakarty - zamierzała ona „oczyścić” część Acehu kontrolowaną przez GAM, aby łatwiej poradzić sobie z separatystami.
(…)
… w mediację zaowocowało podpisaniem 15 sierpnia 2005 roku w Helsinkach porozumienia dotyczącego:
rządów a Acehu (podstaw prawnych, reprezentacji politycznej, gospodarki oraz roli rządów państwa),
przestrzegania praw człowieka,
amnestii i reintegracji partyzantów w społeczeństwie,
środków bezpieczeństwa,
rozstrzygania sporów.
2.2 Aceh „państwem upadłym”? według definicji „państwo upadłe” to taki obszar…
… do zatarcia śladów jakiejkolwiek stałej władzy ucieleśnianej przez administrację,
strony konfliktu już od wielu lat dopuszczają się łamania praw człowieka, co zostało udokumentowane przez organizacje międzynarodowe, zarówno rządowe jak i niezależne,
permanentny stan zagrożenia życia doprowadził do exodusu setek tysięcy cywili,
rząd Indonezji stworzył punkty kontrolne na długości całej granicy prowincji…
… państwowej i jej struktur będących w stanie efektywnie zarządzać prowincją. Również w kwestii migracji ludności obserwuje się proces odwrotny do tego mającego miejsce szczególnie od maja 2003 roku do momentu rozpoczęcia rokowań helsińskich - powrót IDPs na dawne obszary powoduje odrabianie 40-procentowego ubytku populacji. Symbolicznym wydarzeniem był powrót do Aceh założyciela GAM Hasana di Tiro po 30…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)