żywy ekwiwalent skóry LSE. Jego wady i zalety i różnice w stos do skóry w warunk natywnych i In vivo. LSE - ang. Living Skin Equivalent (żywy substytut pełnej grubości skóry); APLIGRAF Dwuwarstwowy ekwiwalent skóry, zbudowany z kolagenu bydlęcego I i allogenicznych komórek . Hodowane in vitro naskórki i substytuty skóry - nie są w stanie w pełni funkcjonować jako skóry; APLIGRAF - pierwszy produkt inżynierii tkankowej posiadający zarówno warstwę epidermalną, jak i warstwę termalną . Różnice dotyczące LSE i dojrzałej skóry biochemiczne : obecność keratyn niewystępujących naturalnie w skórze (K6, K16, K19),wysoka zawartość lipidów oraz triglicerydów, obecność tenascyny w macierzy (w dojrzałej skórze ludzkiej w tkance podskórnej) morfologiczne : nieciągła błona podstawna, nie w pełni wykształcona warstwa rogowa naskórka; funkcjonalne : większa i gwałtowniejsza przepuszczalność dla różnych związków. Duża zaleta i ZALETY Apligrafu - trwałość - może być przechowywany 5 dni w temperaturze pokojowej; ( W przygotowaniu Apligrafu wykorzystuje się keratynocyty i fibroblasty z hodowli pierwotnych założonych z wycinków pochodzących z napletków noworodków - niemal całkowite wykluczenie transmisji wirusów ) + Ponadto można kontrolować rozmiar przygotowanego substytutu, utrzymywana jest polarność warstw, materiał, z którego powstaje LSE, jest łatwo dostępny i produkt może być dostarczony bez uszkodzeń, wysokie koszty produkcji; - Natychmiast dostępny, nie wymaga dodatkowych przeszczepów - całkowicie odtworzona skóra pełnej grubości z żywymi komórkami. Produkt łatwy w użyciu. Wady : Mała powierzchnia jednostkowych substytutów .Ograniczona żywotność - 5 dni. Tworzenie żywego ekwiwalentu skóry (LSE) złożony proces : - można kontrolować rozmiar przygotowanego substytutu; - utrzymywana jest polarność warstw; - materiał, z którego powstaje LSE, jest łatwo dostępny i produkt może być dostarczony bez uszkodzeń; - wysokie koszty produkcji;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)