To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zróżnicowanie uczestników stosunków międzynarodowych
Kryteria wyodrębniania uczestników stosunków międzynarodowych
Kluczowe kryterium - charakter podmiotów uczestniczących - decydujący o specyfice ich położenia międzynarodowego i aktywności Dwie podstawowe grupy uczestników stosunków międzynarodowych: państwa i uczestnicy niepaństwowi (pozapaństwowi) Uczestnicy niepaństwowi (pozapaństwowi)
Narody
Zbiorowe podmioty międzypaństwowe - organizacje międzyrządowe, Unia Europejska, inne luźniejsze związki państw
Zbiorowe podmioty między społeczne (prywatne) o charakterze niekomercyjnym - międzynarodowe organizacje pozarządowe, ruchy i sieci międzyspołeczne, fundacje, kościoły, organizacje terrorystyczne
Zbiorowe podmioty gospodarcze (komercyjne) - przedsiębiorstwa, grupy przestępcze
Prywatne i subpaństwowe (terytorialne) podmioty krajowe (partie polityczne, organizacje społeczne, osoby fizyczne, regiony, miasta)
Państwa
Najważniejszy (centralny) uczestnik stosunków międzynarodowych
Państwa są elementarnymi jednostkami środowiska międzynarodowego i równocześnie najwyżej zorganizowanymi podmiotami zbiorowymi, mającymi pod swoim zwierzchnictwem jednostki i grupy społeczne Pozostałe podmioty działają w cieniu państw, za ich pośrednictwem, przyzwoleniem (wyraźnym lub milczącym)
Stosunki między państwami są fundamentem całości stosunków międzynarodowych, decydujących o ich charakterze, stanie i rozwoju
Państwo to suwerenna organizacja terytorialno-polityczna
Składa się z trzech elementów konstytutywnych: ludności, terytorium, władzy
Suwerenność oznacza, że państwo stanowi odrębną i niezależną jednostkę geopolityczną, która sama sobą włada i sama za siebie odpowiada
Ponosi wyłączną odpowiedzialność za to co dzieje się na jego terytorium
Niezależnie i samodzielnie definiuje, reprezentuje i realizuje swoje interesy na arenie międzynarodowej Uczestnictwo państwa w stosunkach międzynarodowych uznaje się za pierwotne
Wynika z samego faktu istnienia, a nie z nadania przez czynnik zewnętrzny
Państwo uzyskuje zdolność do aktywności międzynarodowej z chwilą powstania
Przedmiot aktywności międzynarodowej państwa jest w zasadzie nieograniczony
Formy aktywności międzynarodowej państwa: utrzymywanie stosunków z innymi uczestnikami, współtworzenie organizacji międzynarodowych, udział w konferencjach międzynarodowych, korzystanie ze środków pokojowego rozwiązywania sporów, w tym z sadów międzynarodowych, a także sił zbrojnych Państwa z istoty swej są potencjalnie jednakowymi uczestnikami stosunków międzynarodowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)