Zniszczenia drewna przez grzyby, pleśnie i owady
Gnicie najczęściej występują w miejscach, gdzie stykają się powierzchnie elementów drewnianych, we wrębach, przez które wilgoć może przenikać w głąb konstrukcji oraz wokół gwoździ, klamer i otworów, przez które przeprowadzone są śruby stężające. Gniciu i butwieniu sprzyja brak przepływu powietrza i długotrwałe zawilgocenie.
Gdy belki drewniane są oparte na gruncie lub, jeżeli stykają się z nim końcami, wtedy końce belek często gniją.
Elementem, który łatwo gnije są okrąglaki pokryte korą. Dlatego, jeżeli jest to możliwe, należy korę usunąć.
Jeżeli stwierdza się, że drewno gnije lub jest zaatakowane przez owady, trzeba określić, jaka objętość drewna została tym objęta.
Niszczenie drewna następuje wskutek procesów fizycznych i chemicznych wywołanych przez środowisko, w którym jest obiekt mostowy, przez rozwijające się w drewnie grzyby, bakterie gnilne, larwy i owady oraz wskutek uszkodzeń mechanicznych.
Objawami gnicia są wilgotne plamy na powierzchni drewna oraz miękkie miejsca, podzielone spękaniami na małe bloki. W pewnym stadium rozwoju grzybów pojawiają się na powierzchni drewna wykwity i naroślą mające rozmaite formy, zależne od odmiany grzybów, np. błony, poduszki, kapelusze na nóżkach itp.
Rozróżnia się:
gnicie korozyjne (destrukcyjne), powodowane przez grzyby, które wymagają wilgoci i tlenu; niszczą celulozę i ligninę, struktura drewna staje się gąbczasta, o małej wytrzymałości, - suche murszenie. powodowane przez grzyby niszczące bardziej celulozę niż ligninę; powodują polimeryzację celulozy, co sprawia, że drewno staje się kruche, • gnicie miękkie, spowodowane przez grzyby, które działają na celulozę i wielo-cukry; niektóre z tych grzybów mogą występować poniżej zwierciadła wody.
W rzeczywistości występuje kombinacja tych trzech rodzajów gnicia.
Bakterie niszczą węglowodany celulozy, ale na ogół nie uszkadzają lignin} Wytwarzają energię cieplną i min. dlatego występując wspólnie z grzybami przyspieszają proces gnicia.
W wyniku nadmiernej wilgotności elementów drewnianych następuje nieunikniony rozwój szkodników biologicznych. Oprócz zmniejszonej trwałości i obniżenia parametrów wytrzymałościowych, nadmierne zawilgocenie wpływa na pogorszenie warunków eksploatacyjnych obiektu. W obiektach o zagrzybionej konstrukcji występuje zwiększona zawartość dwutlenku węgla w powietrzu, a wydzielane przez grzyby kwasy organiczne, lotne substancje toksyczne oraz zarodniki powodują sil ne skażenie powietrza. Procesom tym sprzyja skłonność drewna do zmiany parametrów fizykomechanicznych w miarę upływu czasu. W efekcie zjawisk mechano-sorpcyjnych następują naturalne spękania skurczowe, osłabiające wytrzymałość przekroju, a także ułatwiające dostęp szkodników. W przypadku szkodników biologicznych występujących w zawilgoconym drewnie najlepszym i podstawowym sposobem ich zwalczania jest zlikwidowanie przyczyn zawilgocenia i wysuszenie drewna. Trudniejszą sprawą jest wyeliminowanie owadów mogących opanować drewno w stanie powietrzno-suchym.
(…)
… gnije również poniżej zwierciadła wody, ale bardzo nieznacznie. Badania przeprowadzone w Szwecji wykazały, że wytrzymałość podwodnych części pali z drewna iglastego zmniejszyła się w ciągu 4 lat około 10% - wskutek działania bakterii beztlenowców, a tylko w małym stopniu, w wyniku działania bakterii tlenowców.
Przyspieszenie gnicia występuje, gdy:
• drewno jest tylko częściowo nasycone wodą,
• drewno…
… i to wszystko, co ułatwia długotrwałe utrzymanie się wilgoci. Po zapoczątkowaniu procesu gnicia drewno w sąsiedztwie takiego miejsca jest stale nawilgocone. Woda, która się przy tym wydziela, stwarza dobre warunki wegetacji grzybów i dalszego niszczenia drewna.
Zdrowe drewno może zostać zarażone grzybami wskutek a nie
zarodników lub, gdy swka się z drewnem zagrzybionym.
Na rozwój grzybów hamująco działają: w drewnie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)