zmienne lokalne shell-a

Nasza ocena:

3
Pobrań: 14
Wyświetleń: 539
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
zmienne lokalne shell-a - strona 1

Fragment notatki:


1. Co to są zmienne lokalne shell-a? Jakie znasz przykłady zmiennych shell-a?    Interpreter poleceń  shell  ma zdefiniowany pewien zestaw  zmiennych   lokalnych . W odróżnieniu od zmiennych  środowiskowych, zmienne shell-a  nie   są   dziedziczone   przez  uruchamiane  procesy  (stąd mówimy, że są to  zmienne lokalne). Zestaw ustawionych zmiennych shell-a można wyświetlić poleceniem set (zarówno w shellu  bash  jak i tcsh).  W bash-u zmienne lokalne ustawia się pisząc polecenie postaci NAZWA_ZMIENNEJ=WARTOŚĆ. Zmienne  lokalne można wyeksportować do zmiennych środowiskowych poleceniem export. Wówczas, jest to nadal ta  sama zmienna, tylko widziana zarówno jako zmienna lokalna jak i środowiskowa.  W przypadku shell-a tcsh zmienne lokalne nie są powiązane ze środowiskowymi. Ustawia się je poleceniem  set NAZWA_ZMIENEJ=WARTO ŚĆ.  Przykłady:  zmienne HISTSIZE (bash) lub history (tcsh) określają liczbę pamiętanych poleceń w historii.  zmienne PS1 (bash) lub prompt (tcsh) określają wygląd .znaczka zachęty. (początek wiersza poleceń)  zmienne TMOUT (bash) lub autologout (tcsh) określają po jakim czasie nieaktywności użytkownika  zostanie on automatycznie wylogowany. TMOUT jest podawany w sekundach, autologout w minutach.    Wartości zmiennych (lokalnych i środowiskowych) można wyświetlić poleceniem echo $nazwa_zmiennej  Symbole określające wygląd .znaczka zachęty. są różne dla bash i tcsh. Pełną listę można znaleźć w  odpowiednich manualach. Przykładowe:    2. Jaka jest domyślna nazwa dla pliku wynikowego utworzonego przy kompilacji za pomocą cc lub gcc?    Popularne kompilatory to: gcc i cc. Najczęściej używana składnia przy kompilacji:  gcc plik_ źródłowy -o plik_wynikowy  lub  cc plik_ źródłowy -o plik_wynikowy  Nie podanie opcji -o oraz nazwy pliku  wynikowego spowoduje, że zostanie utworzony domyślny  plik   wynikowy o nazwie a.out . Kompilatory mają szereg innych opcji, niektóre z nich będą poznawane na  kolejnych zajęciach.    3. Czym się różnią następujące polecenia:  ./progr  - uruchamia z katalogu biezacego  progr   - uruchomienie ‘zwykle’ z np.  /usr/bin/prog     Aby  uruchomić  program  należy  podać  jego  nazwę  wraz  ze  ścieżką  dostępu.  Dotyczy  to  również  programów  uruchamianych z katalogu bieżącego. Można uniknąć podawania nazw postaci ./program dodając do zmiennej  środowiskowej PATH ścieżkę do katalogu bieżącego ... (zmienna PATH zawiera listę ścieżek do katalogów, w  których poszukiwany jest uruchamiany program).  Należy  jednak  pamiętać,  że  program,  który  chcemy  uruchomić  jest  poszukiwany  w  ścieżkach  zapisanych  w  ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz