To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZEZNANIE ŚWIADKÓW.
Strona, która powołuje się na zeznania świadków powinna dokładnie oznaczyć to stwierdzone akty, które mają być zeznaniami i wskazać świadków które wezwanie będzie możliwe.
Świadkami nie mogą być:
Osoby niezdolne da komunikowania się,
Wojskowi i urzędnicy nie zwolnieni z zachowania tajemnicy służbowej,
Przedstawiciele ustawowi strony, Współuczestnicy jednolici.
Prawo do odmowy zeznań posiadają: Małżonkowie stron,
Wstępni, zstępni, rodzeństwo, powinowaci w tej samej linii, Osoby pozostające w przysposobieniu.
Odmowa nie jest dopuszczalna w sprawach o prawa stanu z wyjątkiem spraw o rozwód. Świadek może odmówić odpowiedzi na zadane mu pytanie jeżeli zeznanie mogło by narazić jego lub jego bliskich. Duchowny może odmówić gdy chodzi o powierzone mu fakty na spowiedzi. W treść zeznania wchodzi:
Imię, nazwisko, adres,
Miejsce i czas przesłuchania. Nazwiska stron i przedmiot sprawy,
Zwięzła osnowa przepisów o karach za pogwałcenie obowiązków świadka,
Informacje o zwrocie wydatków koniecznych i o wynagrodzeniu za utratę zarobku.
Osoby niepełnosprawne przesłuchuje się w miejscu ich pobytu jeżeli nie mogą go opuścić. Świadkowie, którzy jeszcze nie zeznawali nie mogą przebywać przy przesłuchiwaniu innych. Kolejność przesłuchiwania ustala przewodniczący. Do tłumaczy stosuje się odpowiednio przepisy o biegłych. Przed przesłuchaniem świadek zostaje pouczony o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań. Przesłuchanie rozpoczyna się od zadania świadkowi pytań dotyczących jego osoby i stosunku do strony oraz złożeniem przyrzeczenia. Przyrzeczenia nie składają małoletni i osoby skazane wyrokiem prawomocnym za fałszywe zeznania. Świadkowie składają zeznania ustne tylko niemi i głusi - pisemne. Jeśli zeznania świadków przeczą sobie mogą być konfrontowani. Po zapisaniu do protokołu zeznania są odczytane. Świadek może się oddalić po uzyskaniu zezwolenia przewodniczącego. Za nieusprawiedliwione niestawiennictwo sąd karze grzywną i może zarządzić przymusowe sprowadzenie. Świadek może usprawiedliwić niestawiennictwo w ciągu tygodnia od daty doręczenia mu postanowienia skazującego lub na pierwszym posiedzeniu. Za nieuzasadnioną odmowę zeznań sąd może ukarać świadka grzywną lub nakazać aresztowanie na czas nie przekraczający tygodnia. W przypadku żołnierza sąd występuje z wnioskiem do dowódcy o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.
Świadek ma prawo żądać zwrotu wydatków koniecznych związanych ze stawiennictwem, a ponadto wynagrodzenia za utratę zarobku.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)