ZASOLENIE – ilość (w gramach) wszystkich soli znajdujących się w 1000g wody. Zasolenie wyraża się w promilach. Zasolenie pełnego oceanu to około 35%. Oznacza to że na 1000g wody przypada tam 35g soli. W ogólnym przypadku wartość zasolenia zmienia się w zależności od dopływu wód słodkich, opadów, natężenia parowania, powstawania i topnienia lodów oraz procesów mieszania wód. Wody rzeczne i opady wysładzają wodę morską, zmieniając wartość zasolenia. Na skutek parowania koncentracja roztworu solnego zwiększa się. Topnienie lodów powoduje zmniejszenie zasolenia, ponieważ lody mają mniejsze zasolenie niż otaczająca woda. CIĘŻAR WŁAŚCIWY WODY MORSKIEJ – stosunek ciężaru dowolnej objętości wody morskiej o temperaturze t do ciężaru takiej samej objętości wody destylowanej o temperaturze t. GĘSTOŚĆ WODY MORSKIEJ – stosunek masy określonej objętości wody morskiej o temperaturze t (temperatura wody w miejscu znajdowania się) do masy takiej samej objętości wody destylowanej w temperaturze 4° C i przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym. Zależy ona od zasolenia i temperatury. Z obliczeń wynika, że np. w warunkach letniej żeglugi w wodach o dużym zasoleniu wysokość wolnej burty jest większa niż w wodzie słodkiej. Masowce o wyporności 14000 t pływające z Odessy do Aleksandrii uwzględniając zmniejszenie zanurzenia na Morzu Śródziemnym o około 10 cm mogą dodatkowo zabierać 214 t ładunku. Kiedy gęstość wody na planowanej trasie jest mniejsza niż w porcie załadowania, należy wychodzić w morze z pewnym niedoborem ładunku. ROZKŁAD ZASOLENIA Najmniejszą wartość zasolenia obserwuje się w pobliżu równika. Wynika to z obfitej ilości opadów w tej strefie. Strefy największego zasolenia znajdują się na obu półkulach w pobliżu szerokości 20°, tu bowiem obserwuje się największe różnice pomiędzy parowaniem a opadami (parowanie znacznie przewyższa opady). Dalej w kierunku biegunów, zasolenie się zmniejsza, dochodząc do wartości minimalnych w przybzerznych obszarach mórz arktycznych. jest to spowodowane napływem wód słodkich z dużych rzek, a także topnieniem lodu w okresach letnich. PRĄD WIATROWY Jest to ustalony prąd wiatrowy wywołany przez wiatr o stałym kierunku i stałej prędkości na morzu otwartym przy założeniach : 1. Gęstość wody jest wartością stałą, a woda jest nieśćiliwa 2. Powierzchnia morza zachowuje położenie poziome – nie obserwuje się napędzania i odpędzania wody przez wiatr 3. Głębokość morza jest nieskończenie wielka Wnioski wypływające z teorii V.W.Ekmana: 1. Prędkość prądu wiatrowego na powierzchni morza jest proporcjonalna do siły tarcia powstającej przy ruchu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)