Zasada prawdy obiektywnej - omówienie

Zasada prawdy obiektywnej.
Mówiąc o tej zasadzie chcemy ustalić prawdę - to jest cel, ustalenie prawdy obiektywnej - materialnej, ale rodzi się pytanie - co to jest prawda?
Już w starożytności nurtowało to prawników - co to jest prawda?
Arystoteles tak definiował prawdę:
“Prawda jest to zgodność treści sądu z rzeczywistym stanem rzeczy”
Nie chodzi przy tym o badanie i ustalanie tylko prawdziwości twierdzeń stron lecz o prawdziwości samych faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Prawda obiektywna jest odwrotnością prawdy formalnej. Gdyby przyjąć w naszych procedurach zasadę prawdy formalnej to dawałaby taka sytuacja znaczną możliwość zaistnienia fikcji procesowej. .
Jeżeli chodzi o normatywny wyraz zasady prawdy obiektywnej to odwołujemy się do art. 3 k.p.c. “strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy z godnie z prawdą” (bez zatajania).
To właśnie najistotniejsze w procesie jest “zgodnie z prawdą” - z taką prawdą jaką określał już Arystoteles. Aby tą prawdę obiektywną uzyskać to polski ustawodawca zapewnił w normach procesowych specjalne gwarancje. Mówimy o pewnych gwarancjach, które powodują to, że prawda obiektywna w naszym postępowaniu cywilnym nie jest tylko deklaracją.
Podstawową gwarancją prewencyjną jest obowiązek mówienia prawdy, ale to stwierdzenie zawarte w art. 3 k.p.c. nakaz aktywności stron służy realizacji zasady prawdy obiektywnej. Ta aktywność oraz sama działalność stron i uczestników postępowania cywilnego podlega kontroli sądu. Jakie przepisy k.p.c. odwołują się do zasady prawdy obiektywnej i które mają związek z tą zasadą?
art. 212 “Przewodniczący, jeżeli jest to możliwe, jeszcze przed wszczęciem postępowania dowodowego powinien przez zadawanie pytań stronom ustalić, jakie z istotnych okoliczności sprawy są między nimi sporne, i dążyć do ich wyjaśnienia. W razie potrzeby udziela stronom odpowiednich pouczeń i wskazówek, a stosownie do okoliczności zwraca im uwagę na celowość ustanowienia pełnomocnika procesowego.” art. 213 § 1 “Fakty powszechnie znane sąd bierze pod uwagę nawet bez powołania się na nie przez strony”.
art. 217 “Strona może aż do zamknięcia rozprawy przytaczać okoliczności faktyczne i dowody na uzasadnienie swych wniosków lub odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej, z zastrzeżeniem niekorzystnych skutków, jakie według przepisów niniejszego kodeksu mogą dla niej wyniknąć z działania na zwłokę lub niezastosowania się do zarządzeń przewodniczącego i postanowień sądu”
§ 2 Sąd pominie środki dowodowe, jeżeli okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione lub jeżeli strona powołuje dowody jedynie dla zwłoki.”
... zobacz całą notatkę