To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
„I” PRACOWNIA FIZYCZNA U.Ś. Nr ćwiczenia: 50 Temat: Wyznaczanie współczynnika samo-indukcji i pojemności przy pomocy obwodów prądu zmiennego Imię i Nazwisko: Rok studiów: I Kierunek: Informatyka Grupa: II / 14:00 Data wykonania ćwiczenia:
Ocena: .......................................
Obwód wyidealizowany . Do biegunów A i B źródła prądu zmiennego przyłączony jest przewodnik wyidealizowany, tj. taki, w którym pod wpływem zmian natężenia prądu nie powstaje siła elektromotoryczna samoindukcji E S . Przewodnik taki przepływającemu prądowi zmiennemu stawia tylko opór omowy R. Zgodnie z prawem Ohma mamy:
gdzie U i I oznaczają chwilowe wartości napięcia i natężenia prądu.
W przypadku prądów technicznych (a z takimi mamy do czynienia w praktyce) wielkości te, wraz z upływem czasu t, zmieniają się sinusoidalnie zgodnie ze wzorami:
od wartości szczytowych dodatnich do wartości szczytowych ujemnych.
Jeśli częstotliwość zmian prądu na sekundę oznaczamy przez f, to ω=2πf; jest to tzw częstotliwość kołowa zmian prądu.W obwodzie wyidealizowanym natężenie proądu I t jest zgodne w fazie z napięciem U t .
Obwód z przewodnikiem rzeczywistym. Obwód ten zmainom natężenia prądu zmiennego I t stawia nie tylko omowy R, ale i opór samoindukcyjny R S ; opór R S wynika z tego, że pod wpływem zmian natężenia prądu I t w przewodniku powstaje siła elektromotoryczna samoindukcji E S =-L Δ I/ Δ t , przeciwstawiająca się zmianom natężenia prądu pierwotnego I t . Symbol L oznacza współczynnik samoindukcji przewodnika, ΔI/Δt zaś - szybkość zmian natężenia prądu. L zależy od długości przewodnika lub liczby zwojów oraz obecności ferromagnetycznego rdzenia. Można wykazać, że opór R S =ωL.
Opór łączny nazywamy zawadą Z, powinien być równy sumie algebraicznej obu oporów, gdyby nie to że E S jest przesunięta w fazie o π/2 w stosunku do zmian napięcia pierwotnego:
Natężenie prądu I t w takim obwodzie jest opóźnione w fazie w stosunku do napięcia U t (prąd podąża za napięciem). Prawo Ohma ma w tym przypadku postaæ:
Obwód z kondensatorem. Gdy do pkt. A i B obwodu przyłożymy źródło prądu zmiennego, to wówczas mamy do czynienia z ciągłymi szybkimi zmianami kierunku przepływu elektronów z jednej okładki na drugą. W dielektryku - przy każdorazowej zmianie znaku napięcia na okładkach kondensatora - zachodzi jedynie przesuwanie elektronów w obrębie każdej cząsteczki - z jednego końca na drugi. Okładki kondensatora w wyniku swego naładowania uzyskują napięcie, którego maksymalna wartość jest równa maksymalnemu napięciu źródła. Kondensator staje się w ten sposób źródłem dodatkowym napięcia, tzn. źródłemdodatkowej siły elektromotorycznej pojemności. Ta siła elektromotoryczna E
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)