To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wyrównanie ciągu poligonowego dwustronnie nawiązanego metodą przybliżoną. Uwagi wstępne – należy przeczytać przed przystąpieniem do obliczeń W pierwszej kolejności należy wpisać do dostarczonego formularza dane z pomiaru (uwzględniające w przypadku wydanego tematu liczbę N, zadaną w trakcie zajęć poprzez prowadzącego), w tym opisać również numery punktów w ciągu. Dane te należy zapisać kolorem innym niż czerwony (najlepiej czarnym lub niebieskim). Ponieważ konspekt ten przeznaczony jest dla osób po raz pierwszy wykonujących opisywane obliczenie, dlatego też zaleca się zapisywanie wyników obliczeń pośrednich ołówkiem. Poprawienie tych zapisów w sposób trwały zaleca się zrealizować dopiero po wykonaniu wszystkich kontroli i upewnieniu się o poprawności wykonanego obliczenia. Finalnie, poprawki powinny być zapisane kolorem czerwonym. Wszystkie zapisy powinny być wykonane odręcznym pismem technicznym. W trakcie obliczeń należy opierać się na załączonym do ćwiczenia przykładzie. Dotyczy to zwłaszcza dokładności wykonywanych obliczeń (ilości miejsc po przecinku, w wynikach obliczeń). W trakcie obliczeń należy zwrócić szczególną uwagę na wykonane obliczenia kontrolne. Jeżeli nie istnieją specjalne wzory pozwalające na kontrolę wykonanego obliczenia należy wykonać obliczenie dwukrotnie, porównując wyniki każdego z obliczeń. W takim przypadku powtarzalność wyników będzie dowodem na ich poprawność. Kolejność wykonywania obliczeń I. Wyrównanie pomierzonych kątów 1. Obliczenie sumy praktycznej pomierzonych kątów Suma praktyczna pomierzonych kątów oznaczana jest tradycyjnie jako: [ α]P – w przypadku kątów lewych, [ β]P – w przypadku kątów prawych. Sumę praktyczną kątów oblicza się poprzez zsumowanie wartości wszystkich pomierzonych kątów. Dygresja. Znak [ ] jest znakiem sumy stosowanym tradycyjnie w geodezji zamiast znaku Σ. Podania znaku [] bez indeksów (zakresu sumowania) oznacza iż sumowane są wszystkie wyrazy. 2. Obliczenie sumy teoretycznej pomierzonych kątów Suma teoretyczna pomierzonych kątów oznaczana jest tradycyjnie jako: [ α]T – w przypadku kątów lewych, [ β]T – w przypadku kątów prawych. [ α]T = AK – AP + n*200g [ β]T = AP – AK + n*200g gdzie: AP – azymut boku początkowego ciągu, AK – azymut boku końcowego ciągu, n – ilość pomierzonych w ciągu kątów (uwaga! nie mylić z numerem N przyznanym przez
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)