To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wymagania i badania przy odbiorze sieci wodociągowej (wg PN-EN 805/2000) 1. z punktu widzenia próby ciśnieniowej można wyróżnić rurociąg: 1.1. sztywny i nienasiąkliwy (żeliwo sferoidalne, stalowe, kompozyty) 1.2. elastyczny, ciśnieniowy z termoplastów (PE, PVC, PP) 1.3. nasiąkający wodą (np. wyprodukowany na bazie betonów) 2. typowe zachowanie się rur z tworzywa: 2.1. jeśli jest poddawana stałemu obciążeniu to w miarę upływu czasu eksploatacji wzrasta liniowa deformacja materiału (wydłużenie). Zjawisko to nazywa się płynnością 2.2. jeśli jest poddawana stałemu rozciąganiu to w miarę wzrostu czasu jego oddziaływania zmniejsza się naprężenie materiału. Zjawisko to nazywa się relaksacją. 3. Warunkiem prawidłowego przeprowadzenia próby ciśnieniowej jest: 3.1. Zapewnienie nierozłączności rur, ich połączeń i kształtek 3.2. Odpowiednia wytrzymałość bloków oporowych 3.3. Powolne napełnianie i opróżnianie przewodów 3.4. Zalecenie, aby przed próbą ciśnieniową rurociągi zostały zasypane, lecz dopuszcza się odsłonięcie złączy. 4. Urządzenia badawcze montuje się w najniższym punkcie badanego odcinka, w którym powinno być możliwe uzyskanie ciśnienia próbnego STP a w najwyższym- ciśnienia nie mniejszego niż maksymalne ciśnienie projektowe MDP. 5. Ciśnienie próbne STP należy obliczyć dla każdego rurociągu na podstawie wartości maksymalnego ciśnienia projektowego MDP w następujący sposób: 5.1. Uwzględniając wielkość uderzenia hydraulicznego: STP=MDP*1,5 lub STP=MDP+0,5MPa (wybrać mniejszą wartość) 5.2. Bez uwzględnienia uderzenia hydraulicznego: STP=MDP+0,1MPa 6. Pełną próbę ciśnieniową należy wykonać w trzech etapach: 6.1. Próbę wstępną - ustabilizowanie położenie rurociągu (umożliwić rurociągowi przemieszczanie się w czasie, ułożenie się, osiągnięcia nasycenia wodą, nabrania odpowiedniego kształtu przed przeprowadzeniem próby głównej). 6.2. Próbę spadku ciśnienia - celem jest szacowanie objętości powietrza pozostałego w przewodach. 6.3. Główną próbę ciśnieniową , przeprowadzaną na dwa sposoby: 6.3.1. Metodą ubytku wody - pod koniec pierwszej godziny trwania próby nie powinien być większy niż: deltaVmax=1,2*V*delta p*{Ew -1+D/(e*E R) -1} gdzie delta Vmax to dopuszczalny ubytek wody V= objętość badanego odcinka delta p= dopuszczalna strata ciśnienia Ew= współczynnik sprężystości objętościowej wody D= wewnętrzna średnica przewodu e= grubość ściany przewodu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)