Zjednoczenie ruchu robotniczego1948.
W ramach koncesjonowanej PPS tendencje autonomiczne- nastepnym etapem totalizacji władzy „zjednoczenie” ruchu robotniczego
Wstępem do tego procesu był pokazowy proces zarządu WiN w grudniu 1947
Staranie udowodnienia powiązań niezależnych socjalistów ze zbrojnym podziemiem
Sugestie współpracy PPS-WRN z Niemcami w czasie okupacji.
Na zjeździe PPS zwyciężyli zwolennicy odrębności partii, komuniści usuwają więc socjalistów z administracji ( w tym z Centralnego Urzędu planowania)
W obliczu terroru większość władz PPS godzi się na połączenie z komunistami. Bierut przekazał liderowi PPS - Cyrankiewiczowi, informację,że kierownictwo PPR uważa za konieczne przyspieszenie zjednoczenia obu partii.
SP i PSL zepchnięto na margines życia politycznego. SP rozbite od wewnątrz przez rozpracowujących je komunistów i zmuszone do samorozwiązania w 1950 r. Mikołajczyk-lider PSL obawiając się o życie wyjedza z kraju. Resztki PSL zostają wchłonięte przez prokomunistyczne SL - w 1949 zmiana na ZSL.
Powyższe partie zgodziły się na rolę pasów transmisyjnych w przekazywaniu informacji ze strony środowisk rolniczych i inteligenckich do partii robotniczych; przestają być prawdziwymi partiami - zrzekają się walki politycznej.
15 grudnia 1948 - kongres zjednoczeniowy w auli Politechniki Warszawskiej. Z połączenia PPS i PPR utworzono PZPR.
Przewodniczący KC PZPR - Bolesław Bierut
Po utworzeniu PZPR na wiele lat ukształtowało się najwyższe kierownictwo partii:
Bierut
Berman - ideologia i aparat bezpieczeństwa
Hilary Minc - gospodarka
Rzeczywista władza w rękach Stalina - rozbudowana siatka rosyjskich agentów w Polsce, którym powierzano urzędy(pełna kontrola wydarzeń w kraju)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)