To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WOJNA W KOREI
W 1910 r. Korea dostała się pod panowanie japońskie. Po II wojnie światowej Japonii zostały odebrane wszystkie zdobycze terytorialne - Korea miała uzyskać niepodległość. W wyniku działań zbrojnych Półwysep Koreański został nieformalnie podzielony na dwie części wzdłuż 38. równoleżnika - część północna pozostawała pod kontrolą wojsk radzieckich, część południowa - amerykańskich. Podział, w założeniach tymczasowy, utrwalił się - w 1948 r. na północy powstała Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (przywódca Kim Ir Sen), na południu Republika Korei (prezydent Li Syngman). Państwo północnokoreańskie, otrzymując wsparcie radzieckie, podejmowało próby opanowania południowej części kraju. W maju 1950 r. Stalin podjął decyzję o udzieleniu pomocy w celu „zjednoczenia Korei". Jednocześnie ZSRR i państwa komunistyczne podjęły ofensywę propagandową „w obronie demokracji i pokoju".
Wojna rozpoczęła się w czerwcu 1950 r. atakiem wojsk północnokoreańskich na Południe. Rada Bezpieczeństwa ONZ uchwaliła rezolucję potępiającą agresję, wzywając państwa członkowskie do udzielenia pomocy. ZSRR, bojkotując posiedzenia RB, nie zgłosił weta. 7 lipca Rada Bezpieczeństwa zadecydowała o wysłaniu do Korei sił pokojowych pod dowództwem amerykańskim. Na czele wojsk stanął gen. MacArthur. W siłach pokojowych ONZ znaleźli się także żołnierze Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Turcji, Australii, Kanady i inni.
W pierwszej fazie wojny wojska Korei Północnej zdobyły prawie cały półwysep: Dopiero przybycie w połowie września 1950 r. w rejon Inchon sił ONZ zmieniło radykalnie sytuację. W ciągu kilku tygodni prawie cała Korea została zajęta przez wojska oenzetowskie i południowokoreańskie. Po stronie komunistów walczyli żołnierze radzieccy (formalnie ZSRR i USA twierdziły, że nie prowadzą ze sobą wojny). W październiku sytuacja polityczna zmieniła się. Przywódca komunistycznych Chin, Mao Zedong (Mao Tse-tung), nakazał podjęcie działań przeciwko wojskom sił ONZ - 400-tysięczna armia chińska wkroczyła do Korei. Wojna wybuchła na nowo, siły obu stron wyrównały się, Chińczycy i komuniści koreańscy zaczęli odnosić sukcesy, spychając wojska amerykańskie na południe. Zacięte walki trwały przez dwa lata (1951, 1952). Generał MacArthur planował przeniesienie działań zbrojnych do Mandżurii, do Chin (myślał nawet o użyciu bomby atomowej), ale spowodowało to opór prezydenta H. Trumana i przywódców Wielkiej Brytanii i Francji (obawy przed formalnym wmieszaniem się ZSRR).
Wojna koreańska zaostrzyła konflikt między komunizmem a demokracjami zachodnimi w świecie, nasileniu uległa wojna propagandowa, zwiększono wydatki na zbrojenia - wyścig zbrojeń, wzmocnienie militarne Paktu Północnoatlantyckiego (przystąpienie Grecji i Turcji); nastąpiło podpisanie traktatu pokojowego USA z Japonią (wrzesień 1951) i zacieśnienie kontaktów Europy Zachodniej z USA. W wyniku kampanii prezydenckiej w 1952 r. prezydentem USA został gen. Dwight Eisenhower lansując politykę nie powstrzymywania, ale wypierania wpływów komunistycznych w świecie.
(…)
… się linią demarkacyjną między Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną a Republiką Korei (południową). Nadzór nad wypełnieniem warunków rozejmu powierzono Wojskowej Komisji Rozejmowej i Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych (Szwajcaria, Szwecja, Czechosłowacja, Polska). Łącznie wojna kosztowała obie strony życie ok. 2 mln osób i dziesiątki tysięcy rannych. Podział, choć chwilowy, utrzymał się na stałe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)