To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Suwerenność jako cecha państwa w prawie międzynarodowym
Suwerenność należy rozumieć jako:
a). samowładność - czyli prawną niezależność od jakichkolwiek czynników zewnętrznych;
b). całowładność - czyli kompetencję normowania wszystkich stosunków wewnątrz państwa;
kwestia, czy państwo jest suwerenne, czy nie, odnosi się do sfery faktów, a nie prawa;
W prawie międzynarodowym suwerenność jest jednoznaczna z podmiotowością międzynarodowo-prawną. Podmiotami prawa międzynarodowego są w pierwszym rzędzie suwerenne państwa.
Suwerenność (dosłownie zwierzchnictwo), jest cechą władzy państwowej nieograniczonej, najwyższej, niezbywalnej i bezwarunkowo niezależnej. Suwerenność zewnętrzna oznacza niezależność od wszelkiej władzy w stosunkach z innymi państwami, a wewnętrzna - samodzielność w regulowaniu wszelkich spraw wewnętrznych. To też tytuł do sprawowania władztwa nad terytorium państwowym. Współcześnie nadawana jest jej nowa treść łączona z tzw. legitymizmem władzy państwa, oznaczającym, że naród sprawuje nieograniczoną, najwyższą władzę w państwie. Na współczesne rozumienie suwerenności składa się: zwierzchność terytorialna, niepodległość i wolny od ingerencji ustrój polityczny, społeczny i ekonomiczny oraz możność współżycia z innymi narodami na zasadach równości i obopólnych korzyści. Często miesza się ją z osobowością prawna państw - podmiotowością. Każe nam wiązać z suwerennością pewne obowiązki będące konsekwencją członkostwa państwa w społ. Międzyn.
Suwerenność - pojęcie znane od XIII wieku, użyte przez Bonaumore (instrument niezależności od papieża i cesarza) .
Konceptualizacja w wieku XVI w pracy Bedimusa „6 ksiąg o RP” - suwerenność rozumiana w wyidealizowany sposób; upatrywano w niej cechy = władca wyrazem suwerenności, ma nieograniczoną władzę, absolutną i niepodzielną, władca tworzy prawo, ale jemu nie podlega. Suwerenność:
fakt socjologiczny - suwerenności (bezwzględnej) nie da się ustalić, nie występuje i nie występowała, każde państwo podlega współzależnościom.
Element systemu prawnego - suwerenność to pojęcie prawne, zasada, norma prawna i może występować jako taka, jako zasada suwerenności (art. 2 pkt. 1 KNZ) albo jako norma prawna - wpisana w normę prawną, nie stanowi normy samodzielnej, bliska normie prawnej w konstrukcji suwerenności terytorialnej
Współcześnie znaczenie ma posługiwanie się zasadą suwerennej równości, ale w różnych traktatach lub orzecznictwie pojawia się pojęcie suwerenności, które służy opisaniu charakteru władztwa jakie funkcjonuje w państwie, np. Konwencja ustanawiająca ICAO - całkowita, wyłączna suwerenność nad przestrzenią powietrzną.
(…)
…. 89 - nie można wysuwać roszczeń do morza otwartego na podstawie suwerenności; art. 137 - zakaz dot. obszaru (dna mórz i oceanów poza zasięgiem jurysdykcji państwowej);
Suwerenność jako pojęcie może być powoływane w kontekście tytułu do terytorium, na którym opiera się władza państwowa bądź państwo zgłaszając roszczenia do tego terytorium lub tytuł na podstawie, którego zgłaszana jest pełnia posiadania władzy na tym terytorium.
Suwerenność jako taka w traktatach regionalnych, w traktatach org. Integracyjnych np. OPA, UA, pojawia się ona obok niezależności.
MTS w sprawie Nikaraguańskiej - 1986
Suwerenność:
Podstawowa koncepcja prawa, która ma podstawę w zwyczajowym PM;
Zasada poszanowania suwerenności państwowej (jej emanacją są zasady suwerennej równości, suwerenności terytorialnej. Suwerenność…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)