To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Struktura osobowości według Z. Freuda - osobowość jako system i zjawisko.
Psychika człowieka jest nieświadoma, a „nieświadome” jest jednocześnie zjawiskiem i systemem. (nie chcę zmieniać terminów więc piszę tak jak Strelau - nie wiem czy można utożsamić „nieświadome” z psychiką, skoro psychika zasadniczo jest nieświadoma?)
„nieświadome” jako zjawisko: proces psychiczny może być świadomy, przedświadomy lub nieświadomy (w tym wypadku jest nieświadomy); procesy przedświadome są uświadamiane samoistnie, procesy nieświadome można sobie uświadomić przy pewnym wysiłku (często następuje przy tym opór); treścią procesów nieświadomych są wyparte wspomnienia i skłonności - to tzw. „nieświadomość właściwa” (Freud sugerował odrzucenie zróżnicowania na pod- i nadświadomość)
treści przedświadome to takie, które w danym momencie nie są dostępne świadomości, chociaż można je łatwo do niej przywołać: np. „jaki jest twój numer telefonu”, „co robiłeś wczoraj”
„nieświadome” jako system: jest to system przestrzenny, rozciągły, o charakterze celowym, rozwinięty dzięki potrzebom życiowym; koncepcja ta jest późniejsza od ww. i jest równoznaczna z teorią osobowości Freuda
struktura osobowości: osobowość człowieka składa się z 3 instancji (patrz pytanie 6.)
- id
- ego
- superego
w modelu instancjonalnym:
- aspekt dynamiczny oznacza konflikt ścierających się sił psychicznych (duchowych), - aspekt ekonomiczny - przemieszczanie się energii między poszczególnymi częściami osobowości
- aspekt strukturalny - wewnętrzna architektura trzech podstawowych części składowych modelu osobowości (czyli id, ego, superego).
świadomość jest „wierzchołkiem góry lodowej”
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)