Status prawny Arktyki.
W odniesieniu do Arktyki (obszar polarny północny), część państw zgodziła się na zastosowanie tzw. Teorii sektorów polarnych. W przypadku Arktyki pomiędzy państwami, które sąsiadują z tym obszarem i zgłaszały wobec niego roszczenia terytorialne, dokonano podziałów głównie drogą aktów jednostronnych na sektory polarne, które mają kształt trójkątów (ich wierzchołkiem jest biegun północny) ograniczonych bokami, ramionami (południkami przebiegającymi przez zewnętrzne granice granic tych państw). Państwa te należą do Rady Państw Arktycznych.
Przyjęte są oczywiście szczegółowe ustalenia dotyczące ochrony środowiska arktycznego. W ramach obszaru Arktyki niektóre uregulowania dotyczą archipelagu Spitsbergen i Grenlandii.
Archipelag Spitsbergen, który był przedmiotem sporów między wieloma państwami w 1920 r. na mocy traktatu paryskiego został przyznany Norwegii. Sprawuje ona nad nim zwierzchnictwo ale o pewne uprawnienia eksploatacyjne upominała się Rosja, a ZSRR powołała się na prawa Rosji i Norwegia zgodziła się przyznać uprawnienia eksploatacyjne dotyczące węgla kamiennego Rosjanom, ale nie zgodzili się na dalsze propozycje dotyczące wspólnej obrony.
Na Spitsbergen Norwegia rozciągnęła swoją strefę ekonomiczną i wykorzystuje ten obszar zgodnie z założeniami traktatu paryskiego w celach pokojowych i jest to obszar zneutralizowany i zdemilitaryzowany.
Grenlandia została na mocy orzeczenia Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej z 1933 r. przyznana Danii. W 1953 r. odbyło się referendum i mieszkańcy Grenlandii opowiedzieli się za integracją z Danią.
Pewne różnice stanowisk między Grenlandią a Danią powstały z przystąpieniem Danii do Wspólnot Europejskich. Duńczycy zaakceptowali członkostwo w Unii a mieszkańcy Grenlandii członkostwo odrzucili i w efekcie traktaty wspólnotowe na terytorium Grenlandii......? W 1979 r. Grenlandia uzyskała status terytorium autonomicznego w ramach państwa Duńskiego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)