To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SPOSTRZEGANIE OSÓB I ZACHOWAŃ, ORIENTACJA W ICH OBIEKTYWNYCH WŁASNOŚCIACH
Teoria atrybucji - potoczne interpretacje przyczyn zachowania innych osób i własnego. Ojcem teorii atrybucji był Fitz Heider.
Dychotomia - gdy próbujemy określić dlaczego ludzie zachowują się tak a nie inaczej możemy czynić zarówno atrybucje wewnętrzne, odnoszące się do dyspozycji (właściwości, postawy, osobowość, charakter) jak i atrybucje zewnętrzne odwołujące się do sytuacji w której znalazła się osoba ( zakłada się, że w tej sytuacji większość osób reagowała by w ten sam sposób)
Reguła powiększania i pomniejszania (Kelley) - stosowane do zachowań jednorazowych, kiedy nie znamy poprzednich działań osoby.
Reguła pomniejszania - obserwator pomniejsza rolę danej przyczyny zachowania jeśli w tej samej sytuacji działają jeszcze inne możliwe przyczyny tego zachowania. Ta reguła odnosi się do sytuacji, w której występuje wiele czynników ułatwiających zachowanie.
Reguła powiększania - obserwator powiększa rolę przyczyny zachowania jeśli w tej samej sytuacji działają czynniki hamujące zaobserwowane zachowanie.
Teoria Kelley'a; model współzmienności - dotyczy zachowań powtarzalnych. Potoczne wyjaśnianie powtarzających się zachowań polega na sprawdzaniu, które czynniki współzmieniają się z obserwowanym zachowaniem. Bierzemy pod uwagę trzy rodzaje informacji:
spójność zachowania - ta sama osoba zachowuje się podobnie przy wszystkich okazjach
wybiórczość zachowania - człowiek zachowuje się w taki sposób tylko w odniesieniu do danego bodźca, ale nie innych bodźców podobnego rodzaju
powszechność zachowania - czy inni ludzie zachowują się podobnie w stosunku do tego samego bodźca.
Deformacje procesu atrybucji:
podstawowy błąd atrybucji - skłonność do przypisywania cudzych zachowań czynnikom wewnętrznym przy niedocenianiu roli sytuacyjnych wyznaczników tych zachowań.
asymetria atrybucji aktora i obserwatora - podczas gdy cudze zachowania wyjaśniamy raczej czynnikami wewnętrznymi, zachowania własne wyjaśniamy raczej czynnikami zewnętrznymi.
egotyzm atrybucyjny - tendencja do wyjaśniania własnych zachowań w pochlebny dla siebie sposób. Własne sukcesy wyjaśniamy czynnikami wewnętrznymi zaś porażki czynnikami zewnętrznymi.
egocentryzm atrybucyjny - przecenianie własnego wkładu w jakiś wynik osiągnięty wspólnie z innymi osobami
efekt fałszywej powszechności - polega na przecenianiu stopnia rozpowszechnienia własnych poglądów, zachowań, preferencji.
Asocjacje - wnioskowanie na podstawie wiedzy. Poszczególne cechy w naszym umyśle zorganizowane są na zasadzie związków asocjacyjnych (skojarzeniowych). Jest to tak zwana ukryta teoria osobowości. Pewne cechy skojarzone są z innymi, dzięki czemu na podstawie faktycznie zaobserwowanych cech możemy wnioskować także o innych, zwykle współwystępujących z nimi właściwościach poznawczych człowieka.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)