Wykład - Rodzaje SO

Systemy operacyjne i sieci dr Piotr Zadora
Wykład 4
Rodzaje SO
SO dla komputerów mainframe
SO dla serwerów
Wieloprocesowe SO
SO dla komputerów osobistych
SO czasu rzeczywistego
Wbudowane SO
SO dla kart czipowych
 
SO dla mainframe
obsługa rozbudowanych kanałów we/wy
zarządzanie wykonywaniem wielu zadao jednocześnie ogromne ilosci pamięci operacyjnej
jednocześnie obsługa 3 typów przetwarzania
wsadowe
transakcyjne
z podziałem czasu
Przykład: os/390
 
SO dla serwerów
zarządzanie jednoczesnym dostępem wielu użytkowników do zasobów programowych i sprzętowych
udostępnianie wyodrębnionych usług poprzez sieć
dostęp do plików, np. NFS, SMB
drukowanie
usługi internetowe (FTP, WWW, SMTP, NNTP, POP…)
 
Przykłady: Solaris, Linux, Windows NT, … , 2008.
 
 
Wieloprocesorowe SO
Odmiana systemów operacyjnych obsługująca wiele procesów w ramach jednego systemu komputerowego.
W zależności od architektury wyodrębniono:
systemy równoległe
systemy wielokomputerowe
systemy wieloprocesorowe
Przykłady: Plan 9, Mach
 
SO czasu rzeczywistego
Cechy:
czas reakcji na zdarzenie jako czynnik krytyczny
główne zastosowania:
systemy sterowania ciągami technologicznymi
zaawansowane multimedia i przetwarzanie sygnałów
w zależności od sposobu reakcji wyodrębniono:
twarde systemy czasu rzeczywistego
miękkie systemy czasu rzeczywistego
Przykłady: QNX. VxWorks
 
Wbudowane SO
sterowanie urządzeniami przenośnymi z kontrolerami wbudowanymi
główne zastosowania:
sterowniki przemysłowe
sprzęt AGD, audiovideo
telefony komórkowe
cyfrowe organizatory i notatniki (PDA)
Przykłady: Palm OS, Symbian OS, Windows Mobile, Java, Android
 
SO dla kart czipowych (smartcards)
znaczne ograniczenie dostępnej mocy obliczeniowej o pamięci operacyjnej
często realizacja tylko jednej prostej funkcji
zdarza się realizacja zadań wieloprogramowych
główne zastosowania:
karty płatnicze
karty identyfikacyjne
Przykład: Java
 
SO - podstawowe pojęcia
Architektura von Neumanna

(…)

… wyniku (operandu) - zapis pamięci lub rejestrów We/Wy
 
Pobranie instrukcji
Wystawienie adresu instrukcji na magistrali CPU
Sygnał sterujący odczytu pamięci
Pojawia się treść instrukcji z zaadresowanej komórki (szyna danych)
Pobranie do rejestru (CPU)
Dekodowanie instrukcji (CPU)
Dekodowanie instrukcji i w zależności od wymaganych operandów (CPU)
Odczyt operandu z pamięci lub rejestrów We/Wy
 
Adres operandu w zależności od trybu adresowania
Jest częścią kodu rozkazu
Znajduje się w rejestrze procesora
Znajduje się w innej komórce pamięci (rzadziej)
 
Cykl rozkazowy - pobranie instrukcji
Wystawienie adresu operandu na magistrali (CPU)
Sygnał sterujący odczytu pamięci
Pojawienie się treści
Pobranie do rejestru (CPU)
 
Dla rozkazów wymagających kilku operandów wejściowych cykl maszynowy pobrania…
… z podprogramu
Adres komórki pamięci, od której rozpoczyna się kod następnej instrukcji do wykonania, przechowywany jest w odpowiednim rejestrze procesora, zwanym licznikiem programu lub wskaźnikiem instrukcji
W celu pobrania instrukcji z pamięci procesor wystawia adres tej instrukcji na magistrali adresowej
Po zdekodowaniu operacji licznik PC zwiększany jest odpowiednio do długości pobranej instrukcji…
... zobacz całą notatkę