Podmioty i atrybuty podmiotowości prawno-międzynarodowej.
Geneza pojęcia podmiotowości prawnej
Pojęcia „podmiot” użył po raz pierwszy Leibniz w XVI w - prawo jest człowiekowi wrodzone i może być przez niego w sposób rozumny poznane, nikt nie daje człowiekowi prawa, ma on je dlatego, ze istnieje
W Niemczech dominowało prawo rzymskie i szkoła natury - tylko osoba fizyczna jest podmiotem prawa Osoby prawne do obrotu wprowadziło orzecznictwo francuskie
Igletou - kto posiada obowiązki i prawa wynikające z prawa międzynarodowego, ten jest jego podmiotem
ile państwa posiadają podmiotowość międzynarodową, bo są suwerenne, to organizacje międzynarodowe posiadają tyle, ile udzieliły im państwa
Bycie podmiotem jest nieodzownym elementem każdej normy prawnej oraz jedynym elementem mającym stale miejsce w hipotezie każdej normy
Na podmiotowość składają się:
Zdolność prawna - zdolność do tego aby być podmiotem praw i obowiązków międzynarodowych
Zdolność do czynności prawnych - zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań międzynarodowych w drodze własnego działania, a więc:
Zdolność traktatowa - zdolność do zawierania umów międzynarodowych
Utrzymywania stosunków dyplomatycznych i konsularnych
Uczestniczenie w organizacjach międzynarodowych
Zdolność do występowania w charakterze strony przed sadami międzynarodowymi (zdolność sądowa)
Zdolność do ponoszenia odpowiedzialności międzynarodowej z tytułu naruszenia prawa międzynarodowego (zdolność deliktowa)
Przy czym za podmiot prawa międzynarodowego nie musi być podmiotem suwerennym. Podmiotami suwerennymi są:
Państwa
Zakon Maltański
Stolica Apostolska
Podmiotami niesuwerennymi są np. ruchy polityczne
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)