4-stronicowa notatka w formacie doc z wykładu historia Rosji od Piotra I do 1917 roku, który prowadzi prof. dr hab. Grzegorz Przebinda na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W treści wykładu pojawiają się następujące zagadnienia, miejsca i postaci: Aleksander I, Książę Jerzy Adam Czartoryski, Michał Spierański, Aleksiej Arakczejew, pokój w Tylży, 25 czerwca 1807 roku, "Kodeks" Monteskiusza, Wielka Rewolucja Francuska, ustrój prawny Francji, Wstęp do zbioru ustaw państwowych, trójpodział władzy, Duma Państwowa, Rada Państwowa, Senat, Mikołaj Karamzin, reforma administracyjna, Syberia, gubernia Zachodniosyberyjska, Tobolsk, Omsk, gubernia Wschodniosyberyjska, Irkuck, Buriaci, Jakuci, Tatarzy Jenisejscy, Ostiańcy, Samojedzi, Koriakowie, Czukczowie, Jukawirzy, Aleutowie, Polityka zagraniczna Rosji 1801-1810. Ponadto w treści notatki następujące zagadnienia: wyprawa na Indie, Paweł I, traktat pokojowy z Francją, konwencja o przyjaźni z Anglią, postanowienie z Tyflis, Najwyższy Zarząd Gruzji, aneksja Gruzji, Kłajpeda, przyjaźń Fryderyka Wilhelma III z carem rosyjskim, Puławy, traktat pokojowy ze Szwecją, przyłączenie się do koalicji antynapoleońskiej, bitwa pod Ulm, Księstwo Hanoweru, bitwa trzech cesarzy, Austerlitz, wycofanie wojsk francuskich z Prus, bitwa pod Jeną, bitwa pod Auerstedt, bitwa pod Pułtuskiem, bitwa pod Iławą Pruską, luty 1807, bitwa pod Frydlandem, czerwiec 1807, zajęcie Królewca. W treści notatki można znaleźć także: niedoszła likwidacja Prus, utworzenie Księstwa Warszawskiego, przyznanie obwodu białostockiego Rosji, Wyspy Jońskie, Wolne Miasto Gdańsk, blokada terytorialna przeciwko Anglii, wojna z Persją, pokój w Dżulistanie, wojna z Turcją 1806-1812, Księstwa Naddunajskie, bitwa na Morzu Egejskim, Bezarabia, Izmaił, autonomia Serbii, 1808 wojna ze Szwecją, Wielkie Księstwo Finlandzkie, spotkanie władców w Enfurcie, traktat w Schonburn, obwód tarnopolski, bitwa pod Wagram, rozwód Napoleona z Józefiną, przyłączenie Księstwa Brandenburgii.
Epoka Aleksandra I (1801-1825)
Główną personą tej epoki był sam car, który otaczał się różnymi postaciami w różnych momentach swojego panowania. Do ludzi z jego najbliższego otoczenia należeli: Książę Jerzy Adam Czartoryski.
Michał Spierański,
Minister wojny, później wysoki dygnitarz w ostatnich latach panowania Aleksandra I - Arakczejew
Car Aleksander I i reformator Michał Spierański.
Car po klęskach w pierwszej wojnie z Napoleonem zawarł pokój w Tylży (25 czerwca 1807 roku). Aleksander postanowił wówczas przystąpić do reform państwowych (głównie prawnych), których przygotowanie powierzył Michałowi Spierańskiemu. Był on niewysoko urodzony, wszystko co osiągnął, zawdzięczał swojej ciężkiej pracy. Interesował się dziełami najbardziej wybitnych prawników Europy. Przestudiował wnikliwie m.in.. “Kodeks” Monteskiusza. Zwracał szczególną uwagę na ustrój prawny Francji po Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Na nim oparł swój projekt reform państwa rosyjskiego, który był gotowy w 1809 roku, a zatytułował go “Wstęp do zbioru ustaw państwowych”. Od razu zaznaczał, że władza musi być podzielona na ustawodawczą (Duma Państwowa), wykonawczą (Rada Państwowa) oraz sądowniczą (Senat). Problem polegał na tym, że z wymienionych przez niego instytucji istniał tylko Senat. Nad całością władzy miał czuwać monarcha, który zachowywał prawo wyłącznej inicjatywy ustawodawczej. Według planów Spierańskiego Duma miała być wybieralna, a w jej skład mieli wchodzić przedstawiciele trzech stanów: szlachty, stanu średni
(…)
… Aleksander nie nakazał ukarania zabójców swojego ojca, pomimo, że wiedział kto nimi był. Oburzenie w Petersburgu wywołało przyjęcie przez Napoleona tytułu cesarskiego. Aleksander I nie traktował Napoleona jak równego sobie (nie uznawał jego tytułu carskiego, gdyż uważał, że taki należy się on tylko pomazańcom bożym). Zagraniczną polityką rosyjską kierował wówczas Adam Jerzy Czartoryski…
… Aleksander I zgodził się do włączenia Rosji do blokady terytorialnej skierowanej przeciwko Anglii oraz na wszystkie zmiany geopolityczne i nominacje na władców, jakie miały miejsce podczas wojen napoleońskich. Pokój ten nie wzbudził zadowolenia w Rosji. Kraj i tak bardzo już cierpiał z powodów ekonomicznych, a włączenie się do blokady kontynentalnej oznaczało jeszcze większe problemy (Anglia była głównym…
… się stosunki rosyjsko - francuskie, co wynikało przede wszystkim z ekspansywnej polityki terytorialnej Napoleona w Europie (przyłączenie Księstwa Brandenburgii). Ponadto Rosja odpadła od blokady kontynentalnej. W 1811 roku obie strony toczyły przygotowania do wojny (Rosja była ośmielona klęskami Napoleona w Hiszpanii, gdzie zwycięstwa odnosiła “guerilla” czyli partyzantka). Rosja cierpiała jednak wówczas…
… namówiła Francja, powodem były Księstwa Naddunajskie (Mołdawia i Wołoszczyzna). Wojna ta toczyła się w latach 1806 - 1812. Bardzo ważnym wydarzeniem jest fakt wygrania przez Rosję bitwy morskiej na Morzu Egejskim (zwycięstwa Rosji na tym polu są nieliczne). W wyniku tego konfliktu Rosja otrzymała Besarabię z portem Izmaił, Turcja ostała zmuszona do zgodzenia się na przywileje dla Księstw Naddunajskich…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)