Natężenie prądu jonowego Na+ jest mniejsze:
w warunkach niedokrwienia, przedawkowania glikozydów naparstnicy, hiperpotasemii, upośledza depolaryzację.
Szybkość przewodzenia w mięśniu sercowym zależy od:
-wielkości odcinka jeszcze niepobudzonego błony
-natężenia prądu płynącego między miejscem pobudzonym a niepobudzonym
-prądu lokalnego
-szybkości narastania potencjału i amplitudy
-wartość wyjściowa potencjału spoczynkowego
Serca nie wprowadzimy w skurcz tężcowy ale możemy go wprowadzić w skurcz dodatkowy(ekstrasystole) po którym następuje przerwa wyrównawcza. Powstaje ona gdyż wypada jeden skurcz normalny i dopiero następny impuls z układu bodźcotwórczego przywraca prawidłowe funkcjonowanie serca.
Serca ma swój automatyzm - nie zależy od bodźców inicjujących z układu nerwowego. Serce ma zdolność do generowania impulsu czynnego w strukturach tk.bodźcotwórczych
Tkanka bodźcowtwórcza- układ bodźcoprzewodzący serca ośrodki automatyzmu
I rzędowy- węzeł zatokowo-przedsionkowy
II rzęd. - węzeł przedsionkowo- komorowy
III rzęd.- pęczek Palladino-Hissa
IV rzęd.-włókna Purkiniego
Węzeł zatokowo-przedsionkowy i przedsionkowo-komorowy nie ma stałego potencjału spoczynkowego. Impulsy stanu czynnego są przewodzone na komórki robocze.
Rytm zatokowy- narzucony przez węzeł zatokowo-przedsionkowy ; stan czynnościowy przekazany na węzeł przedsionkowo-komorowy zanim zakończy się faza powolnej repolaryzacji.
SA-węzeł zatokowo-przedsionkowy- u ujścia żyły czczej głównej; u człowieka odchodzi o niego pęczek Bachmanna; kieruje się do lewego przedsionka dzięki temu niemalże równoczesny skurcz obu przedsionków. Jego wyłączenie powoduje przejęcie nadrzędnej roli przez węzeł przedsionkowo-komorowy (przy jednoczesnym zwolnieniu pracy serca).
Między tymi węzłami jest droga międzywęzłowa
Drogi międzywęzłowe:
przednia- Bachmanna
środkowa- Weckenbaha
tylna-Thorena
AV - węzeł przedsionkowo-komorowy-stanowi jedyną drogę rozprzestrzeniania się pobudzenia z przedsionków na komory. Szybkość przewodzenia bardzo mała co opóźnia dpolaryzację komór mniej więcej o 100-150 ms w stosunku do depolaryzacji przedsionków.
Pęczek Palladino-Hissa- jego odnogi-prawa i lewa przebiegają po obu stronach przegrody do komór. Lewa odnoga dzieli się na wiązkę przednią i tylną. Odnogi i wiązki biegną pod wsierdziem w kierunku koniuszka serca po obu stronach przegrody między komorowej i łączą się z włóknami Purkiniego.
(…)
… szyjnych (mediator-noradrenalina)
-przedzwojowe włókna przywspółczulne-pochodzące z obu pni nerwu błędnego (mediator - acetylocholina)
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)