To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dysonans poznawczy
Termin dysonans został zaczerpnięty z muzykologii, gdzie oznacza niezgodność, rozdźwięk, brak harmonii między dźwiękami.
W naszej koncepcji termin ten został uogólniony i odniesiony do relacji międzyludzkich. Niezgodność, brak harmonii zostały przełożone na relacje międzyludzkie.
Człowiek ma wiele opinii na swój temat i otaczającego go świata, często zdarza się że opinie te są sprzeczne ze sobą.
Twórcą koncepcji dysonansu społecznego jest Leon Festinger (opracował ją w 1957), koncepcja ta została zmodyfikowana w roku 60 i później jeszcze przez Eliota Aronsona, który tak definiuje dysonans poznawczy:
Dysonans poznawczy - popęd albo poczucie dyskomfortu pierwotnie definiowane jako konsekwencja utrzymywania 2 lub więcej niezgodnych ze sobą elementów poznawczych, następnie określanej jako konsekwencja zaangażowania się w działanie które jest sprzeczne z koncepcją siebie jako osoby przyzwoitej i rozsądnej.
Elementy poznawcze to nasze myśli, uczucia, przekonania, bądź wiedza o czymś.
Największe prawdopodobieństwo wystąpienia dysonansu poznawczego jest wtedy gdy dowiemy się czegoś lub zrobimy coś, co jest sprzeczne z nasza opinia o nas samych. Np. jestem tolerancyjny, a zachowuje się nietolerancyjnie.
Dysonans wywołuje poczucie dyskomfortu, a zatem pobudza do podjęcia prób jego zredukowania.
Działa tak samo jak popęd - poczucie głodu, picia pobudza nas do jedzenia czy picia.
Im większe wywołane przez dysonans napięcie tym silniej jednostka będzie dążyć do jego usunięcia.
Podstawowe sposoby redukcji dysonansu:
przez zmianę naszego zachowania tak aby było ono zgodne z dysonansowym elementem poznawczym,
przez uzasadnienie naszego zachowania - zmieniając jeden z elementów poznawczych tak aby był on mniej sprzeczny (bardziej zgodny z zachowaniem),
przez uzasadnienie naszego zachowania dodając nowe elementy poznawcze które są zgodne z zachowaniem i je wspierają.
Człowiek wyrabia w sobie przekonanie że stara się postępować racjonalnie i właściwie. W związku z tym często prowadzi to do zachowań irracjonalnych. (staramy się myśleć o sobie racjonalnie, a postępujemy irracjonalnie).
Przeprowadzono eksperyment jak zachowania irracjonalne wpływają na zmniejszenie dysonansu. Badano osoby zaangażowane w problem segregacji rasowej. Wyniki wskazywały na to że ludzie przetwarzają informacje w sposób tendencyjny, irracjonalny. Ludzie w procesie zapamiętywania nie kierowali się zasadą racjonalności. Badani wykazywali skłonność do zapamiętywania argumentów wiarygodnych, zgodnych z ich własnym stanowiskiem, które wspierały ich stanowisko i niewiarygodnych argumentów na rzecz stanowiska przeciwnego. Było tak dlatego, że zapamiętywanie argumentów niewiarygodnych na swoja rzecz to podkopywanie dołków pod sobą, a wiarygodnych argumentów przeciwnika powoduje zachowania dysonansowe.
(…)
… jest przez podwyższanie atrakcyjności wybranej alternatywy i dewaluacji alternatywy odrzuconej.
Mechanizm nawrócenia - redukcja dysonansu poprzez przekonywanie innych aby przyjęli nasze stanowisko (nasze przekonanie).
Nieodwołalność decyzji a redukcja dysonansu.
Im ważniejsza i bardziej nieodwołalna decyzja tym większa potrzeba redukcji dysonansu.
Zasada: kiedy jakiejś sprawie poświęcimy dużo czasu i energii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)