To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Charakterystyka podstaw doktrynalnych poszczególnych nurtów protestantyzmu
Podstawą protestantyzmu jest uznanie biblii za jedyne źródło wiary (odrzucenie Tradycji). Akcentuje się wolność działania ducha Bożego, odpuszczenie grzechów tylko z łaski Boga i usprawiedliwienie przez wiarę oraz kapłaństwo wiernych.
Protestanci przyjmują 2 sakramenty - chrzest i wieczerzę Pańską.
Luteranizm - uważa się za część jednego, świętego, powszechnego i apostolskiego kościoła, o którym mówi Niceo - konstantynopolitańskie wyznanie wiary. Przyjmuje on sformułowania pierwszych czterech soborów ekumenicznych. Uznaje się, że Bóg usprawiedliwia człowieka bez uczynków zakonu ze względu na Chrystusa (solus Christus), z łaski (sola gratia); dzieje się to jedynie przez wiarę (sola fide). Jedyną i miarodajną nauką kościelnej jest Pismo Święte (sola scriptura). Kościoły luterańskie przywiązują dużą wagę do manifestowania wspólnej wiary. Temu celowi służą księgi wyznaniowe. Powszechnym uznaniem w luteranizmie cieszą się Konfesja Augsburska i Mały Katechizm Lutra.
Kościół Ewangelicko - Reformowany - cechą charakterystyczną jest nauka o podwójnej predestynacji, według której Bóg przeznaczył jednych ku zbawieniu, drugich zaś na potępienie. Od czasów oświecenia nauka o predestynacji straciła centralne miejsce w doktrynie reformowanej. Powstało tu ponad 60 ksiąg wyznaniowych, a większość z nich miała charakter lokalny. Panuje zasada, że księga jest drogowskazem prowadzącym do Pisma Świętego.
Metodyści - podkreślenie wiary w wyprzedzającą łaskę Bożą, która uprzedzając wszystkie świadome impulsy człowieka pozwala mu odpowiednio wcześnie poznać wolę Bożą i uświadomić sobie grzech popełniony wobec Boga. Najważniejsze nauki metodyzmu to pokuta, wiara i uświęcenie.
Baptyści - istnieje ciągły związek między wiarą a chrztem (dorosłych). Istotnym elementem jest misja i ewangelizacja w myśl hasła „każdy baptysta misjonarzem”.
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego - wyróżnia się tutaj nauka o świątyni. Uznaje ona, że w 1844 roku rozpoczęła się w niebie, zgodnie z prorocką rachubą 2300 wieczorów i poranków, liturgia oczyszczenia niebieskiej świątyni, zwana nowotestamentalną godziną sądu Bożego.
Zielonoświątkowe ruchy (zwane pentekostalnymi) - są to ruchy charyzmatyczne, stanowiące przejaw entuzjastycznego chrześcijaństwa. Zwolennicy tego nurtu akcentują działanie trzeciej osoby Trójcy Świętej - Ducha Świętego. Uważają, że pełnię egzystencji chrześcijańskiej osiąga się dopiero po doznanym przeżyciu chrztu Duchem Świętym, czego całkowitym potwierdzeniem są znaki chrztu w Duchu Świętym (dary Ducha). Takie jak proroctwo, glosolalia (mówienie językami), czy też uzdrawianie chorych przez modlitwę wiary.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)