To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Współwłasność Współwłasność jest jedną z odmian własności podzielonej, przysługującej wielu podmiotom. Polega na tym, że dana rzecz należy niepodzielnie do wszystkich współwłaścicieli. Każdemu z nich przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie jedynie do jej części, jako odpowiadającej udziałowi. Przedmiotem współwłasności jest rzecz oznaczona.
Podział własności może mieć następujący charakter:
podział czasowy, dotyczy jedynie rzeczy ruchomych,
podział według rodzaju uprawnień składających się na własność, co w polskim prawie jest wykluczone,
podział co do zakresu (części) uprawnień przysługujących poszczególnym współwłaścicielom - jako właściwa współwłasność, określona w art. 195-221 Kodeksu cywilnego
Współwłasność polega na tym, że dana rzecz należy niepodzielnie do wszystkich współwłaścicieli. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują wszystkie atrybuty prawa własności. Niepodzielność własności - zgodnie z art. 195 Kc - oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie jedynie do jej części, jako odpowiadającej udziałowi. Rodzaje współwłasności Występują dwa rodzaje współwłasności: współwłasność w częściach ułamkowych i współwłasność łączna (art. 196 § 1 kc).
W ramach współwłasności w częściach ułamkowych każdemu współwłaścicielowi przysługuje udział w prawie własności określony ułamkiem. Jest to samodzielne prawo, którym uprawniony może samodzielnie i wyłącznie dysponować.
Współwłasność łączna nie wyróżnia natomiast udziałów. Jest związana z innym stosunkiem prawnym, który wprowadza ten rodzaj współwłasności. Typowe rodzaje współwłasności to małżeńska wspólność majątkowa (zgodnie z art. 31-46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) czy wspólność majątku wspólników spółki cywilnej (art. 863 kc). Istnienie współwłasności łącznej zależy z mocy prawa od powstania i ustania wskazanych stosunków prawnych. Nie można zatem mówić wprost o współwłasności, gdzie każdy z właścicieli może samodzielnie rozporządzać swym udziałem w prawie, a jedynie o pewnej formie wspólności majątkowej istniejącej tylko w ramach określonego ustroju prawnego. Współwłasność w częściach ułamkowych Podstawowy i właściwy rodzaj współwłasności to współwłasność w częściach ułamkowych. Zakłada się, że udziały współwłaścicieli są równe (art. 197 kc). Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 kc), jest uprawniony do współposiadania i współkorzystania z rzeczy wspólnej w zakresie, który można pogodzić z posiadaniem i korzystaniem przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 kc). Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów. Również w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną (art. 207 kc).
(…)
… wykonuje zarząd nad rzeczą wspólną. Nie jest wymagane, aby zarządca był osobą z grona współwłaścicieli.
Niezależnie od wielkości udziału i zgody pozostałych współwłaścicieli, każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do wykonywania wszelkich czynności i dochodzenia wszelkich roszczeń zmierzających do ochrony wspólnego prawa (art. 209 kc).
Zniesienie współwłasności
Współwłasność jest stanem przejściowym i może zostać zniesiona. Brak możliwości zniesienia dotyczy współwłasności przymusowej. Współwłasność przymusowa występuje w następujących sytuacjach:
w odniesieniu do gruntu pod budynkiem, w którym wyodrębniono odrębną własność lokali oraz co do części budynku i urządzeń służących wspólnemu użytkowi lokatorów, które to przedmioty stanowią współwłasność właścicieli wszystkich wyodrębnionych lokali,
w przypadku…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)