To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WODY LECZNICZE wody podziemne mineralne lub słabo zmineralizowane bakteriologicznie i chemicznie bez zarzutu, o niewielkich wahaniach składu chemicznego i własności fizycznych i posiadających właściwości lecznicze. Warunek uznania wody za leczniczą ma podstawowe znaczenie ze względy na możliwość wystąpienia nadmiernej ilości składników szkodliwych, np. górną granicą zmineralizowania wód leczniczych jest 60 g/dm3 . W hydrogeologii przyjęto, że wodą mineralną jest woda zawierająca przynajmniej 1000 mg/l składników stałych. Poniżej tej wartości wody nazywamy słabo zmineralizowanymi. W balneologii przyjmuje się, że wodami leczniczymi mogą być wody podziemne o mineralizacji powyżej 1000 mg/l lub mniej, o ile zawierają składniki tzw. swoiste, mające działanie lecznicze. Ponadto wody te powinny być uznane za lecznicze przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Zdrowia i Ministra Ochrony Środowiska. Jeszcze inny podział dotyczy wód w pojemnikach. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z 27 grudnia 2000 roku (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz 38) przyjmuje się następujący podział wód butelkowanych pod względem ich mineralizacji: - woda niskozmineralizowana: zawiera poniżej 500 mg/l rozpuszczonych składników stałych, - woda średniozmineralizowana: zawiera od 500 do 1500 mg/l rozpuszczonych składników stałych, - woda wysokozmineralizowana: zawiera powyżej 1500 mg/l tych składników. Do wód leczniczych zalicza się te wody, które: 1.zawierają w dm3 co najmniej 1000 mg składników stałych oraz wykazują trwałość cech fizycznych i chemicznych 2.wykazują radoczynność co najmniej 2 nCl/dm3 lub mają temperaturę co najmniej 200C na wypływie oraz stabilność cech fizycznych i chemicznych 3.zawierają w 1 dm3 jeden z następujących składników: co najmniej 10 mg jonu żelazowego i żelazawego, 1 mg jonu fluorkowego, 5 mg jonu bromkowego, 1 mg jonu jodkowego, 1 mg siarki dającej się oznaczyć jodometrycznie, 0,7 mg arsenu w postaci związanej, 5 mg kwasu metaborowego, 100 mg kwasu metakrzemowego, 1000 mg wolnego dwutlenku węgla oraz wykazują stabilność cech fizycznych i chemicznych. Obszar karpacki to teren, gdzie występują głównie utwory fliszowe (piaskowce, łupki) o miąższości przekraczającej 1000 m. Są to utwory słabo zasobne w wodę, a duża ilość rozlewni, jaka tu występuje, jest wynikiem bardzo dobrej jakości wód mineralnych, w większości wysokozmineralizowanych. To przecież Karpaty, a szczególnie okolice Popradu są kolebką
(…)
… są kolebką
polskiego rozlewnictwa, czego dowodem jest najstarsza rozlewnia w Krynicy powstała w 1836
roku. W obszarze tym występują głównie szczawy i wody chlorkowo-sodowe. W większości są to
wody infiltracyjne, nasycone dwutlenkiem węgla z głębszego podłoża. W miejscowościach
uzdrowiskowych obszaru karpackiego znajduje się dużo rozlewni, np. w Krynicy, Muszynie,
Piwnicznej, Złockiem, Wysowej, Rymanowie, Szczawnicy, a ponadto w Krościenku, Szczawie i
Tyliczu. W większości rozlewane są tam wody o mineralizacji powyżej 1000 mg składników
stałych na litr.
W obszarze sudeckim wody mineralne i lecznicze występują w obrębie basenów wypełnionych
osadami paleozoicznymi i mezozoicznymi, w niektórych przypadkach połączonych hydraulicznie
ze szczelinowatymi skałami krystalicznymi. Wody tego obszaru to przeważnie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)