To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W postępowaniu nieprocesowym właściwość delegacyjna musi być uzasadniona zarówno koniecznością, jak i celowością (art. 508 §2 kpc - w wypadku gdy sąd właściwy nie może z powodu przeszkody rozpoznać sprawy lub podjąć innej czynności albo gdy wymagają tego względy celowości, sąd nad nim przełożony wyznaczy na posiedzeniu niejawnym inny sąd do rozpoznania sprawy w całości lub w części).
Najistotniejszy dla praktyki podział właściwości, który sprowadza się do rozgraniczenia kompetencji:
właściwość miejscowa - określa jaki sąd, ze względu na administracyjny podział państwa, jest terytorialnie właściwy do rozpoznania danej sprawy w I instancji
inaczej: przez właściwość miejscową rozumiemy zakres spraw jakie rozpoznają poszczególne sądy apelacyjne, okręgowe i rejonowe.
Zakres działania sądu apelacyjnego obejmuje w naszym systemie z reguły kilka województw. Zmiana administracyjna kraju spowodowała, że w RP nie mamy sądów wojewódzkich. W Polsce mamy 10 sądów apelacyjnych.
Zakres działania sądów okręgowych nie pokrywa się z podziałem terytorialnym na województwa. To skomplikowało sytuację. Natomiast okręgi sądów rejonowych oparte są na innych kryteriach. Tzn. ta właściwość z reguły oparta jest dla dużego miasta czy dla kilku gmin miejskich lub wiejskich, albo też minister sprawiedliwości tworzył sądy i określał ich właściwość miejscową.
Przepisy o właściwości miejscowej wskazują sądy właściwe rzeczowo.
W procesie cywilnym wyróżniamy 3 rodzaje właściwości miejscowej:
ogólną
przemienną
wyłączną
Zasadnicze znaczenie ma właściwość ogólna, pozostałe stanowią wyjątki od właściwości ogólnej.
1) Właściwość ogólna - opiera się na zasadzie, że powództwo powinno być wytoczone w sądzie pozwanego. Sąd pozwanego dla osoby fizycznej to sąd, w okręgu którego pozwany ma miejsce zamieszkania (art. 27 kpc). Pojęcie zamieszkania określa się wg kc - miejsce zamieszkania to miejscowość, w której osoba fizyczna przebywa z zamiarem stałgo pobytu (art. 25 kc). Jeżeli pozwany nie ma miejsca zamieszkania w Polsce, ogólną właściwość oznacza się według miejsca jego pobytu w Polsce, a gdy nie jest ono znane lub nie leży w Polsce - według ostatniego miejsca zamieszkania pozwanego w Polsce (art. 28 kpc)..
Są to przesłanki do ustalenia właściwości ogólnej.
Inne kryteria stosuje się, jeżeli pozwanym jest Skarb Państwa - powództwo przeciwko Skarbowi Państwa wytacza się według siedziby państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie (art. 29 kpc).
Natomiast powództwo przeciwko osobie prawnej lub innemu podmiotowi nie będącemu osobą fizyczną wytacza się wg miejsca ich siedziby (art. 30 kpc).
(…)
…, tylko sam przepis wyraźnie określa przed jakim sądem sprawa ma być prowadzona. Są to przepisy art. 38 - 42 kpc.
Art. 38. § 1. Powództwo o własność lub o inne prawa rzeczowe na nieruchomości, jak również powództwo o posiadanie nieruchomości można wytoczyć wyłącznie przed sąd miejsca jej położenia. Jeżeli przedmiotem sporu jest służebność gruntowa, właściwość oznacza się według położenia nieruchomości obciążonej.
§ 2. Właściwość powyższa rozciąga się na roszczenia osobiste związane z prawami rzeczowymi i dochodzone łącznie z nimi przeciwko temu samemu pozwanemu.
Art. 39. Powództwo z tytułu dziedziczenia, zachowku, jak również z tytułu zapisu, polecenia oraz innych rozrządzeń testamentowych wytacza się wyłącznie przed sąd ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy, a jeżeli jego miejsca zamieszkania w Polsce…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)