To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Laboratorium z chłodnictwa i kriogeniki
Ćw. 2 Wizualizacja działania sprężarkowych urządzeń chłodniczych
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z podstawowymi obiegami chłodniczymi i wizualizacja procesów tam zachodzących.
Schemat stanowiska pomiarowego
Rysunek 1. Schemat jednostopniowego obiegu chłodniczego
Wyniki pomiarów
Barometr 1, Bar
Barometr 2, Bar
Pomiar 1*
12
-0,4
* Pomiar został wykonany zaraz przed pojawieniem się korka lodowego i gwałtownym podniesieniem się ciśnienia na barometrze 1 i spadku na barometrze 2. Przy pomiarze chłodziarka pracowała przy ustalonych parametrach.
Wnioski
Chłodziarka, którą badaliśmy, działa wg obiegu Lindego. Różni się ona od pierwotnej idei, ponieważ rozprężarkę zastąpiono w nim kapilarą, a także zamontowano filtr wilgoci przed rurką kapilarną. W układzie można wyróżnić dwa obszary: wysokiego i niskiego ciśnienia. W skład pierwszego obszaru wchodzą: rurka od sprężarki do skraplacza, skraplacz, filtr wilgoci. Ciśnienie spada na kapilarze, za nią wchodzimy w obszar niskiego ciśnienia, czyli parownik i rurka odchodząca do sprężarki. Badaną chłodziarkę można też podzielić na miejsca, w których roztwór jest jedno- lub dwufazowy. Miejsca, w których mamy ciecz i parę to parownik i skraplacz, w innych obszarach chłodziarki powinna być tylko jedna faza skupienia gazu. Na rysunku 2 przedstawiono obieg chłodniczy dwufazowy dla gazu R12 z naniesieniem na niego ideowego schematu działania, a także zostały na niego nałożone ciśnienia parowania(pk) i skraplania(p0). Cały obieg działa wg następującej kolejności. Sprężarka zasysa czynnik o ciśnieniu p0 i spręża do ciśnienia pk (przemiana izentropowa 1-2). Sprężony czynnik płynie do skraplacza, w którym dzięki odprowadzeniu energii cieplnej (przemiana izobaryczna 2-3) ulega skropleniu. Skroplony czynnik ulega następnie rozprężeniu w kapilarze do ciśnienia p0 (przemiana izentropowa 3-4). Rozprężony czynnik płynie do parownika, w którym odparowuje pobierając energię cieplną (przemiana izobaryczna 4-1) Pary czynnika chłodniczego powstające w parowniku zasysane są przez sprężarkę i sprężane do ciśnienia skraplania. By umożliwić pełną kondensację skraplacz powinien być odwrócony o . Pomogłoby to w lepszym skropleniu gazu, ponieważ przy takim ustawieniu redukujemy strefy skraplacza, w których jest nieefektywny. W pionowych rurkach, gdy roztwór dwufazowy płynie w dół, ciecz spływa po ściankach, a gaz przesuwa się środkiem rurki. W tym obszarze skraplacza nie następuje skraplanie. Jednak w przemyśle nie stosuje się takich skraplaczy, ponieważ ich zalety nie przeważają ich największej wady - kosztu produkcji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)