Źródła finansowania działalności i koszt kapitału
Metody ustalania kosztu kapitału własnego:
Analizujemy Spółkę Akcyjną w której kapitał własny występuje w postaci akcji uprzywilejowanych, zwykłych i zysków zatrzymanych
Akcje zwykłe
Zaprezentowane będą 2 metody obliczania kosztu kapitału własnego:
Pierwsza opiera się na tak zwanej metodzie wzrostu dywidendy – punktem wyjścia jest w tym przypadku formuła określająca cenę rynkową akcji. Zgodnie z nią akcja jest warta tyle ile wynosi bieżąca wartość wypłaconych dywidend przy założeniu ich stałej stopy wzrostu (zakłada się, że dywidendy płacone są przez okres nieokreślony).
- Cena rynkowa akcji zwykłej
Dla nowej emisji akcji zwykłych konieczne jest oparcie rachunku kosztu kapitału na wielkościach prognozowanych gdzie przewiduje się wzrost dywidendy jak i cen akcji.
Druga metoda ustalania kosztów kapitału z akcji zwykłych opiera się na modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAMP Capital Assets Pricing Model).
koszt kapitału własnego jest równy stopie przychodu z walorów nieobarczonych
ryzykiem, powiększonej o premię za ponoszone ryzyko. I większy jest stopień ryzyka systematycznego mierzonego
współczynnikiem b tym większa jest stopa dodatkowego przychodu. Kluczowym elementem jest b, który mierzy
zmienność przychodu z danego papieru wartościowego w stosunku do zmienności przychodu z portfela rynkowego.
Wskaźnik b ustalamy na podstawie badań np.:
b = 0,5 dany walor jest w połowie tak ryzykowny jak portfel rynkowy,
b = 1 dany walor jest tak samo ryzykowny jak portfel rynkowy,
b = 2 wymaga zwiększonej stopy zysku
KOSZT KAPITAŁU Z ZYSKÓW ZATRZYMANYCH
Można przyjąć, że koszt zysku zatrzymanego jest równy:
¨ kosztowi kapitału z akcji zwykłych,
¨ przeciętnej stopie zwrotu występującej w gospodarce.
USTALANIE KOSZTU DŁUGU DŁUGOTERMINOWEGO
W kalkulacji tego kosztu wykorzystuje się metody dyskontowe. Nominalny koszt kapitału obcego równa się stopie
dyskontowej według której zaktualizowana wartość wydatków związanych z obsługą obligacji równa się dochodowi
netto z jej emisji.
Obligacje wycenia się przez znalezienie zaktualizowanej wartości przyszłych pieniężnych dochodów z walorów z
uwzględnieniem wymaganej przez inwestora stopy zwrotu.
KOSZT KREDYTU KRÓTKOTERMINOWEGO (KUPIECKIEGO)
Jest to kredyt udzielany przez sprzedawcę nabywcy w transakcjach między przedsiębiorstwami. Prezentuje odroczenie terminu zapłaty w stosunku do daty sprzedaży. Płacąc wkrótce po tej dacie nabywca korzysta z opustu, w odroczonym terminie obowiązuje go zapłata w pełnej wysokości. Kosztem kredytów w transakcjach handlowych między podmiotami gospodarczymi jest koszt nieskorzystania z opustu (rabatu) i dokonanie pełnej
zapłaty w pełnej wysokości w późniejszym terminie. W warunkach sprzedaży na kredyt ustalana jest stopa opustu i termin zapłaty w pełnej wysokości.
Kredyt ustalany na warunkach: 2 / 10, zapłata 30 oznacza ,że nabywca skorzysta z opustu 2% jeśli zapłaci w ciągu 10 dni, natomiast termin zapłaty w pełnej wysokości upływa po 30 dniach.