Niedostatecznie rozwinięty system bankowy, charakteryzujący się brakiem kapitałów niezbędnych dla kredytowania rozwoju gospodarczego, jak i niską sprawnością funkcjonowania banków.

Większość banków w Polsce charakteryzuje zbyt mały zasób kapitału i niska

sprawność funkcjonowania, powodująca powolne przeprowadzanie operacji bankowych,

szczególnie w kredytowej i operacyjnej obsłudze przedsiębiorstw. Tylko dwa banki – Bank

Handlowy oraz Bank PEKAO S.A. – miały doświadczenia w dziedzinie kontaktów z

zagranicą, inne natomiast uczą się nowych reguł gry. Proces prywatyzacyjny w systemie

bankowym napotykał na wiele utrudnień i stąd opóźnienie jego powszechnego charakteru.

Położono wielki nacisk na właściwe przygotowanie kadr – wprowadzono nowe, zachodnie

programy kształcenia i korzysta się z pomocy zachodnich specjalistów. W tym sektorze

musi upłynąć jeszcze parę lat a sprostamy wymaganiom stawianym przez Unię.

zbyt niski stopień edukacyjny, zwłaszcza na poziomie szkolnictwa wyższego w

porównaniu z uczelniami działającymi w Unii Europejskiej,

Brak wyobraźni i nieumiejętności perspektywicznego myślenia władz, a także

ograniczenia finansowe doprowadziły do ogromnych trudności w funkcjonowaniu polskiego

systemu edukacyjnego na wszystkich jego szczeblach. Wzrost liczby studentów następuje

przy spadkowej tendencji liczebności kadr naukowych i dydaktycznych. Prowadzi to do

obniżenia poziomu kształcenia, nadmiernej liczby studentów przypadających na jednego

pracownika naukowego, ograniczonego dostępu do nowoczesnej aparatury laboratoryjnej.

Niskie płace pracowników wyższych uczelni skłaniają ich do pracy na kilku etatach,

powodują ograniczenie dopływu młodych kadr. Zmiana przepisów awansów pracowników

naukowych, zwiększenie środków budżetowych, rozwój polskiego szkolnictwa wyższego i

całego systemu edukacyjnego ukierunkowane na standardy zachodnioeuropejskie,

generalny przełom w tej dziedzinie musi nastąpić przed oficjalnym przyjęciem Polski do

Unii.