Prawo rzeczowe
Prawo rzeczowe normuje prawo własności, użytkowania wieczystego, ograniczone prawa rzeczowe oraz posiadanie. Przepisy prawa rzeczowego dotyczą rzeczy w rozumieniu Kodeksu
Cywilnego, Cywilnego, a rzeczami są przedmioty materialne, a więc na tyle wyodrębnione, że w obrocie prawnym mogą być traktowane jako odrębna wartość, samoistna.
Podział rzeczy:
- nieruchomości,
- ruchomości,
- podzielne,
- niepodzielne to te, które nie mogą być podzielone bez ich istotnej zmiany i utraty właściwości (maszyna do pisania),
- indywidualnie oznaczone mają własne cechy (obraz malarza oryginał),
- gatunkowo oznaczone są określone przez wskazanie jedynie gatunku (pojazdy samochodowe w fabryce, gdy zostają sprzedane stają się rzeczami indywidualnie oznaczonymi). Nieruchomości (wg Kodeksu Cywilnego) są to części powierzchni ziemskiej,
które stanowią odrębny przedmiot własności, czyli grunty oraz budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Część składowa rzeczy jest to wszystko to, co nie może być odłączone od rzeczy bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo przedmiotu odłączonego. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Co do zasady do części składowych gruntu należą budynki oraz inne urządzenia trwale z gruntem związane oraz drzewa i inne rośliny od chwili ich zasądzenia. Urządzenia, które służą
do doprowadzania energii, pary, gazu, itp. nie są częścią składową gruntu i należą do przedsiębiorstwa, które doprowadza tą parę, gaz i energię. Przynależność rzeczy jest rzeczy ruchomej, są rzeczy potrzebne do korzystania z innej rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem o ile pozostają z nią w faktycznym związku, odpowiadającym temu celowi. Mają one służebny charakter, zawsze należą do właściciela rzeczy głównej, co do zasady.
Pożytki rzeczy:
- naturalne płody, które są normalnym dochodem rzeczy,
- cywilne dochody, które przynosi rzecz na podstawie stosunku cywilno- prawnego.
Własność najszersze prawo do rzeczy o charakterze bezwzględnym, własność pozwala właścicielowi korzystać z rzeczy oraz nią rozporządzać z pominięciem innych osób. Korzystanie i rozporządzanie to atrybuty własności.
Korzystanie jest to faktyczne władztwo nad rzeczą, np. w postaci jej używania, pobierania pożytków, możliwość przetworzenia rzeczy i zniszczenia jej. Właściciel uprawniony jest do pobierania czynszu, itp. Rozporządzanie jest to dokonywanie czynności prawnych w stosunku do rzeczy. Własność realizuje się w granicach określonych przez ustawy i ZWS. Prawo
własności nie jest, więc prawem absolutnym, albowiem jest limitowane przez szereg przepisów i ustaw. Prawo własności nie może naruszać interesów innych osób.