Podpisanie ustawy przez prezydenta
– po zakończeniu w/w postępowania Marszałek Sejmu przekazuje ustawę do
podpisu prezydentowi (art. 122 ust. 1), który może:
PODPISAĆ USTAWĘ (promulgacja) w ciągu 21 dni i zarządzić jej ogłoszenie (art. 122 ust. 2);
→ 7 dni w przypadku ustaw budżetowych (art. 224 ust. 1) i ustaw w trybie pilnym
(art. 123 ust. 3);
→ to obowiązek prezydent (poza wyjątkiem z art. 122 ust. 4 zd. 1) i musi podpisać całą ustawę, a nie ma veta selektywnego (w USA – item veto);
→ najpierw ma charakter względny (może skorzystać z procedur zakwestionowania ustawy), a potem nabiera charakteru bezwzględnego;
WYSTĄPIĆ Z WNIOSKIEM DO TK W SPRAWIE ZGODNOŚCI Z K. (art. 122 ust. 3) →
prewencyjna kontrola konstytucyjności;
→ uprawnienie o charakterze wyłącznym (nikt inny na tym etapie nie może tego) i samodzielnym (nie ma wymogu kontrasygnaty – art. 144 ust. 3 pkt. 9);
→ może dot. każdej ustawy (budżetowa i prowizorium – TK ma 2 miesiące – art. 224 ust. 2), a zmiana K. – kwestia nie jasna, ale jeśli tak, to tylko jeśli chodzi o zgodność z procedurą;
→ zarzut może dot.:
* niezgodności materialnej;
* naruszenie trybu;
* naruszenie kompetencji;
→ może wycofać wniosek zanim TK rozstrzygnie sprawę, ale wtedy musi
podpisać (post. TK);
→ GDY TK UZNA ZA ZGODNĄ → obowiązek podpisania (art. 122 ust. 3 zd. 2), choć
może w ramach kontroli następczej ponownie skierować do TK, gdyż praktyka
stosowania może nadać ustawie treści niezgodne z K.;
→ GDY TK UZNA ZA NIEZGODNĄ → obowiązek odmowy podpisania (art. 122 ust. 4 zd.
1), ale jeśli TK uzna, że przepisy uznane za niekonstytucyjne nie są nierozerwalnie
związane z ustawą to Prezydent może po opinii Marszałka Sejmu albo podpisać
ustawę w okrojonym kształcie albo zwrócić ustawę do usunięcia niezgodności;
→ gdy zwróci w celu usunięcia niezgodności → Sejm poprawia, ale tylko to co
zostało uznane za niekonstytucyjne i możliwe też zmiany redakcyjne
dostosowujące ustawę po zmianach rozpatruje to Senat, a jego uchwałę Sejm
może odrzucić na zasadach ogólnych przekazanie Prezydentowi, który ma
możliwość przekazania jej ponownie do TK (ale nie ma veta z art. 122 ust. 5);
ZASTOSOWAĆ VETO USTAWODAWCZE – przekazanie ustawy do ponownego rozpatrzenie
przez Sejm z umotywowanym wnioskiem (art. 122 ust. 5);
→ nie może dot. ustaw budżetowych i o prowizorium (art. 224 ust. 1 zd. 2), oraz o
zmianie K. (art. 235 ust. 7);
→ może dot. tylko całej ustawy, ale może być wycofane w każdym momencie przed
zakończeniem rozpatrywania go przez Sejm (orz. TK);
→ veto nie musi mieć uzasadnienia w zadaniach prezydenta z art. 126, gdyż wtedy
znacznie zostałoby osłabione i np. niemożliwe byłoby veto z powodów
ekonomicznych → K. nie wyznacza żadnych granic przedmiotowych dla
veta, a art. 126 to nie enumeratywne wyliczenie zadań prezydenta;
→ ustawa wraca do komisji, która poprzednio się nią zajmowała (art. 64 RSejm), ale
może jedynie zaproponować albo odrzucenie albo przyjęcie CAŁEJ ustawy → do
przyjęcie potrzebne jest 3/5 przy . obecnych → obowiązek Prezydenta
podpisania ustawy w ciągu 7 dni;