Różne metody analizay strategicznej
a) METODY POCZĄTKOWE.
Najstarszym sposobem analizy strategicznej jest analiza konkurencji (lub
benchmarking), która wykonywana w sposób poważny i dokładnie pozostaje jednym z
głównych motorów inwowacji w przedsiębiorstwie. Doświadczenie wskazuje jednak, że
przedsiębiorstwa często stosują źle lub zaniedbują ten podstawowy sposób
przygotowania strategii.
b) METODY AKTUALNE.
Segmentacja strategiczna - najbardziej znany sposób opracowania strategii - jako
kluczowa faza badania strategicznego, zmierza do ustalenia najlepszego kompromisu
między potrzebami i ograniczeniami rynku, strukturą gamy produktów i strukturą
środków produkcji. Ponieważ żadne rozwiązanie nie jest doskonale, cała trudność polega
na znalezieniu najmniej złego spośród możliwych rozwiązań. Segmentacja ta, będąc
podstawą wszystkich dalszych analiz, nie może być zmieniana zbyt często.
Siatka atrakcyjności/atutów - krzyżuje logikę atrakcyjności rynku z atutami
(silnymi stronami) przedsiębiorstwa, pozwala oceniać spójność przedsiębiorstwa i
jego wizerunku z rynkami. W tym miejscu pojawia się parametr wewnętrzny związany
z silnymi i słabymi stronami przedsiębiorstwa, który następnie ujawni się w łańcuchu
wartości.
W latach 80 Michael Porter dokonał przewrotu w metodach analizy strategicznej.
Potrafił nabrać dystansu do istniejących metod analizy strategicznej rozwijając dwie
teorie: strategię zewnętrzną (przewagę konkurencyjną) i strategię wewnętrzną
(łańcuch wartości).
Przewaga konkurencyjna, analizując pięć sił określających stan konkurencji
(klienci, dostawcy, nowi wchodzący na rynek, produkty substytucyjne, walka między
przedsiębiorstwami konkurencyjnymi), zmierza do zidentyfikowania pozytywnych lub
negatywnych cech produktu w stosunku do pól konkurencyjnych w danym segmencie
działalności strategicznej. Staranie się o uzyskanie przewagi konkurencyjnej lub o
zlikwidowanie niekorzystnej pozycji konkurencyjnej staje się znacznie ważniejsze dla
przeżycia i rozwoju przedsiębiorstwa, niż ubieganie się o wymuszony gigantyzm.
Strategie nisz rynkowych zastępują strategie kosztów-rozmiarów produkcji, podczas
gdy aspekt jakościowy zastępuje aspekt ilościowy poprzednich metod.
Łańcuch wartości, analizując szczegółowo wartość tworzoną w każdej fazie
cyklu projektowanie-produkcja, poszukuje logiki segmentacji produktu lub sposobu
najlepiej dostosowanego do każdej jego fazy. Metoda analizy strategicznej
skoncentrowana bardziej na wnętrzu przedsiębiorstwa niż na jego otoczeniu, krzyżuje
produkty lub segmenty strategiczne ze środkami produkcji i doprowadza do
podważenia istniejącego podziału przedsiębiorstwa na części.