Kodowanie i tabulacja danych
Wyniki pomiarów przyjmują postać danych, które muszą być odpowiednio zapisane dla celów ich dalszego przetwarzania. Najbardziej dogodnym narzędziem rejestrowania danych są arkusze kalkulacyjne, które zawierają odpowiednią liczbę wierszy i kolumn pozwalających na jednoznaczną identyfikację obiektów badanych (przypadków) i ich cech (zmiennych). Zwykle wiersze przeznaczone są dla obiektów, kolumny dla cech. Dane położone na przecięciach wierszy i kolumn oznaczają wartości cech (zmiennych) odpowiadających poszczególnym obiektom (przypadkom). Kodowanie danych jest zależne od zastosowanej w pomiarze skali pomiarowej.
Skala nominalna
Jednej skali nominalnej przyporządkowujemy jedną kolumnę (gdy możliwe odpowiedzi tworzące skalę są rozłączne), lub tyle kolumn, ile jest pozycji skali, gdy odpowiedzi są nierozłączne).
Każda cecha kodowana jest za pomocą symboli literowych (np. płeć: K, M.), cyfrowych, lub całych słów.
Skala porządkowa
Każdej skali porządkowej przypisuje się maksymalnie tyle kolumn, ile jest porządkowanych obiektów (cech produktu, marek, firm). Kolumny odpowiadają:
- rangowanym obiektom (w wierszach wpisuje się rangi przypisane im przez kolejnych respondentów), albo
- kolejności rangowej obiektów. W wierszach wpisuje się symbole obiektów, którym przypisana została przez kolejnych respondentów dana ranga.
W tej sytuacji można np. do kodowania przyjąć tylko 3 kolumny, uwzględniając tylko trzy pierwsze miejsca w rankingu
Każdej skali przedziałowej odpowiada jedna kolumna. W kolumnie tej wpisuje się symbole cyfrowe odpowiadające określonym poziomom ocen, przypisywanym przez kolejnych respondentów ocenianemu obiektowi.