wczesne wspomaganie dziecka - wykłady

Nasza ocena:

3
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
wczesne wspomaganie dziecka - wykłady - strona 1 wczesne wspomaganie dziecka - wykłady - strona 2 wczesne wspomaganie dziecka - wykłady - strona 3

Fragment notatki:

Wczesne wspomaganie dziecka z niepełnosprawnością

Test z wykładów plus literatura
2.12.2013 (w. 1)
Rozwój i czynniki rozwoju psychicznego.
Pojęcie rozwoju zostało wprowadzone przez Arystotelesa, który ujmował rozwój, jako zmianę celową polegającą na przechodzeniu od form niższych do wyższych. W filozofii współczesnej rozwój oznacza wszelki długotrwały proces kierunkowych zmian, w którym można wyróżnić prawidłowo po sobie następujące etapy przemian (fazy rozwojowe) danego obiektu (układu) wykazujące obiektywnie stwierdzalne różnicowanie się tego obiektu (układu) pod określonym względem. Pojęcie rozwoju zawsze dotyczy zmian i często bywa utożsamiane z jednym rodzajem zmian tzn. ze zmianami o charakterze progresywnym. Psychologia rozwojowa jest nauką o rozwoju psychicznym. Pojęcie rozwój psychiczny odnosi się do zmian w psychice i w zachowaniu się człowieka. Psychika to system (układ, struktura) elementów powiązanych ze sobą różnego typu relacjami. O własnościach owych elementów decydują cech całości a nie odwrotnie. Zatem rozwój oznacza zmianę, zaś przez zmianę należy rozumieć różnicę w stanie danego obiektu lub w organizacji struktury obserwowaną wraz z upływem czasu. Tym samym zmiana jest funkcją czasu. Z = f (t)
Nie każda zmiana oznacza rozwój. Zmiany przejściowe, odwracalne i cykliczne nie mogą być uznane za rozwojowe, ponieważ nie prowadzą do trwałych przekształceń danego układu lub jego funkcji. 9.12.2013 (w. 2)
* Czynniki rozwoju psychicznego:
Zadatki wrodzone (czynniki genetyczne, geny) anatomiczne i fizjologiczne cechy organizmu tj. strukturalne i funkcjonalne właściwości narządów zmysłowych, typ układu nerwowego i związanego z nim układu hormonalnego. Zadatki te są materialnym podłożem zdolności i innych cech indywidualnych, chociaż nie przesądzają o nich. Te same zadatki mogą być podstawą różnych zdolności rozwijanych pod wpływem sposobów działania człowieka i warunków społeczno-kulturowych, w których on żyje.
Aktywność własna jednostki jest to biologicznie zdeterminowane czynne uczestnictwo jednostki w poznawaniu świata i przeobrażaniu go. Dziecko od momentu urodzenia nie wchłania biernie bodźców z otoczenia, lecz zdobywa aktywnie doświadczenie najpierw za pośrednictwem osób dorosłych a później coraz bardziej samodzielnie dzięki świadomej działalności psychicznej. Aktywność własna to charakterystyczny stan i podstawowa cecha każdego organizmu. Powoduje ona, że jednostka reguluje swoje stosunki ze środowiskiem to znaczy nie tylko przystosowuje się do niego, ale także wywołuje zmiany w swoim otoczeniu.


(…)

… nie może brać w nawias wspomagania rozwoju świata
Autorka jest zwolenniczką humanistycznej szkoły wspomagania rozwoju. Wskazuje na interdyscyplinarny charakter tego terminu uważa, że nie można przyjąć jednego wzorca (paradygmatu), że należy czerpać zarówno z dorobku psychologii rozwoju człowieka, psychologii społecznej i humanistycznej. Natomiast poszczególne techniki terapeutyczne mogą wywodzić się z psychologii poznawczej lub behawioryzmu.
* Wg Ireny Obuchowskiej wspomaganie rozwoju jest pojęciem interdyscyplinarnym oraz zbiorczym. Jest procesem profesjonalnego odziaływania na dzieci, czyli osoby będące w tzw. wieku rozwojowym w celu wzmocnienia lub rozbudzenia określonych funkcji rozwoju psychicznego i społecznego. Wspomaganie rozwoju, jako pojęcie interdyscyplinarne sytuuje się na styku psychologii i pedagogiki, a ścisłej psychologii kliniczno-wychowawczej i pedagogiki specjalnej. Wspomaganie rozwoju Irena Obuchowska rozumie, jako wzmacnianie pozytywnie wartościowanych właściwości psychicznych dziecka, mechanizmów jego osobowości oraz wpływów środowiska. Mówiąc o wspomaganiu autorka nie ujmuje go w kategoriach eliminowania negatywnych czynników czy manipulowania nimi, lecz przypisuje wspomaganiu…
…. Powoduje ona, że jednostka reguluje swoje stosunki ze środowiskiem to znaczy nie tylko przystosowuje się do niego, ale także wywołuje zmiany w swoim otoczeniu.
Środowisko (czynniki ekologiczne) obejmują one wiele składników. Jedna grupa składników to rozmaite elementy środowiska naturalnego (biogeograficznego): warunki klimatyczne, fauna i flora otoczenia, zasoby mineralne i wodne. Druga grupa…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz