WĄGLIK JAKO BROŃ BIOLOGICZNA Już w czasie I wojny światowej Niemcy, a w latach 30. Japończycy wykorzystywali broń biologiczną (np. zakażone dżumą pchły). W 1925r. została podpisana konwencja o nierozprzestrzenianiu broni biologicznej; w 1976r. ratyfikowana m.in. przez USA, Rosję, Wielką Brytanię (do tej pory ok. 160 państw). Jeszcze jaj nie ratyfikowały: Egipt, ZEA, Syria, Somalia, Birma, Izrael. Nie powołano międzynarodowego organu, który by tego dopilnował → niektóre państwa przygotowują się do wojny biologicznej. Przetrwalniki muszą być odpowiednio spreparowane, bardzo odporne i zjadliwe. Najgroźniejsze są te w powietrzu (zawieszone np. w mące). Groźny jest ten, który dostanie się do dróg oddechowych. Dawka dla człowieka - ok. 8 tys, bakterii. W czasie II wojny światowej USA i Wielka Brytania miały programy badań. W UK - badania terenowe, ekspozycja zwierząt na działanie bomby biologicznej na wyspie Greenard koło Szkocji. Po wielu latach wciąż była zakażona wąglikiem; potwierdzono skuteczność bomby biologicznej w terenie, ale został skażony teren wyspy - rozpylono 4 x 10 14 przetrwalników. Jeszcze w 1979r. było ich bardzo dużo. Wyspa była oddzielona o 2 mile od wybrzeży Szkocji i było małe ryzyko przeniesienia na ląd, jednak przetrwalniki dostały się na teren małej wioski i zaczęły padać zwierzęta. Wypalono kompleksy roślinne, ale nie dało to efektu. W 1982r. podjęto próby radykalnego odkażenia wyspy. Przetrwalniki znajdują się na głębokości 6-8 cm w glebie. Najbardz9iej skuteczny jest 5% roztwór formaliny. Ścięto roślinność, w grunt włożono rurki o średnicy 150 mm na głębokość 300 mm i nasączono formaliną (20-30 l na 1m). uzyskano pełne odkażenie → też flora glebowa. Glebę użyźniono nawozami i siano trawy. Przywrócono ją do zasiedlenia. Dawka inhalacyjna dla człowieka - 8-10 tys.
Dawka inhalacyjna dla małp - 2,5-4,1 tys.
.....................................................................................................................................................................................
RODZINA: Mycoplasmataceae
Opisane i nazwane przez prof. Juliana Nowaka. Różnią się od bakterii: małe rozmiary (ciałka elementarne, 0,1-0,25 m); mogą wytwarzać formy nitkowate. Cecha charakterystyczna - nie mają ściany komórkowej; błona cytoplazmatyczna z 3 warstw, gł. białka, lipidy, dużo steroli. Wzrost na podłożach bezkomórkowych naturalnych lub syntetycznych. Małe kolonie wrastające w podłoże. Od wirusów różnią się obecnością DNA i RNA. Wrażliwe na działanie antybiotyków, ale oporne na te zaburzające syntezę ściany komórkowej. Utworzono dla nich osobną klasę - Mollicutes (miękka elastyczna błona). G-, polimorficzne (ziarenkowate do nitkowatych). Nie wytwarzają przetrwalników, nieruchome, niektóre - ruch fizjologiczny. Sposób rozmnażania przez fragmentację nitek, powstawanie ciał elementarnych, podział poprzeczny. Saprobionty żyjące w organizmie i środowisku. Część jest chorobotwórcza.
(…)
…
RODZAJ: Acholeplasma
7 gatunków. Steroloniezależne; oporne na digitoninę; człowiek, zwierzęta.
RODZINA: Spiroplasmataceae
RODZAJ: Spiroplasma
3 gatunki. Sterolozależne; wrażliwe na digitoninę; formy spiralne; owady i rośliny.
...........................................
RODZAJ: Mycoplasma
M. pneumonia
Najbardziej znany. Chorobotwórczy dla człowieka - zapalenie płuc, rzadko u dorosłych (ciężki przebieg…
…, Afryka). Gł. bydło, jaki, bawoły, renifery. Wysiękowe zapalenie płuc i opłucnej, raczej przewlekłe; powstają ogniska martwicowe - w nich przez długi czas mykoplazmy. Zakażenie na drodze aerogennej. Też mleko, wody płodowe, mocz. Źródło zakażenia - zwierzęta chore i nosiciele. Polimorficzny, okrągły, owalny, może tworzyć nitki. Barwią się G-, lepiej metodą Giemsy. Rośnie w 37ºC; tlenowy…
…. Może być w nasieniu i narządach płciowych u samców - zapalenie pęcherzyków nasiennych. Afryka, Azja, Australia, USA, Europa.
M. mycoides ssp. capri
Schorzenia płuc i opłucnej u kóz. Obraz kliniczny i sekcyjny jak u bydła. Droga inhalacyjna. Kraje śródziemnomorskie, Bliskiego Wschodu, Afryki, Azji.
M. agalactiae
U kóz i owiec zapalenie gruczołu mlekowego.
M. hyopneumoniae
Enzootyczne zapalenie płuc u świń, gł…
…% nieleczonych, a leczonych 1%. Gł. zapalenie płuc. Chorobotwórcze gł. dla drobiu, ale też bydła, koni, świń, psów. Pneumonia, poliarthritis, polineuritis, może być gastroenteritis, zakażenia bezobjawowe, ronienia u bydła i koni. Owce i kozy - zapalenia przewodu pokarmowego, coniunctivitis. Świnie - zapalenie jąder, płuc, osierdzia. Koty i psy - zapalenie płuc, mózgu, poliarthritis.
Ornitoza - choroba…
…, gorączki Pontiac. Większość przypadków udokumentowanych to pneumonia haemophila, zapalenie płuc, opłucnej. Gorączka, ból, kaszel, biegunka, nudności, 14-20% śmiertelność. Gorączka - nie występuje zapalenie płuc tylko opłucnej. Po inkubacji nie ma zmian w innych narządach, przebieg łagodny. Dotyczy gł. ludzi w średnim i starszym wieku, ale może też występować u dzieci i młodych. Zapadalność obserwuje…
…), gł. noworodki. Zapalenia OUN i ObUN. Przenosi się drogą powietrzno-kropelkową lub przez kontakt bezpośredni. Niszczy komórki wyścielające oskrzela i pęcherzyki płucne. Występuje na całym świecie.
M. fermentes
Komensal błon śluzowych narządów moczopłciowych u człowieka; stany zapalne u kobiet.
M. mycoides ssp. mycoides
Wywołuje zarazę płucną bydła - pleuropneumonia contagiosa (Europa, Azja, Ameryka…
… lub mikroaerofilny; podłoże PPLO; 2-4 dni - zmętnienie pożywki; stałe - małe kolonie widoczne pod lupą. Oporna na penicylinę, wrażliwa na sulfonamidy. Przy rozpoznaniu ważny OWD. Zwalczanie - wybijanie zwierząt zakażonych; w Afryce jest enzootycznie - szczepionki żywe, osłabione przez wielokrotne pasażowanie na zarodkach kurzych.
M. bovigenitalium
U bydła zapalenie gruczołu mlekowego, sromu, pochwy, też jałowość…
…. u prosiąt. Na całym świecie. Może być wikłane przez Haemophilus, Bordatella, gronkowce, paciorkowce i in. Duże wymagania odżywcze - pożywka Hanksa z dodatkiem hydrolizatu albuminy, mleka, surowicy świń, mucyny żołądkowej, ekstraktu drożdżowego. Nie hemolizuje. Wzrost powolny, kolonie b. małe.
Materiał: błona śluzowa nosa, zmieniona tkanka płucna, tchawica, przynależne węzły chłonne. Bark immunoprofilaktyki. Czasem antybiotyki i sulfonamidy. Śmiertelność 20%. Małe przyrosty wagowe, większe zużycie pasz. Zakażenie drogą aerogenną, przez łożysko. Źródło: chore warchlaki, nosiciele. M. gallisepticum
Wywołuje chroniczną chorobę układu oddechowego → morbus CDR (chronic respiratoris disease) przy współudziale czynników zakaźnych, wirusów, grzybów. Przyjmuje postać wysiękowo-ropną. Zakażenie przez zarażone ptaki, zainfekowane…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)