To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UŻYTECZNOŚĆ to suma zadowolenia, jaką daje konsumentowi posiadanie danego dobra.
Użyteczność krańcowa to zadowolenie, jakiego doznaje konsument z konsumpcji każdej kolejnej jednostki tego samego dobra lub usługi; użyteczność całkowita to suma zadowolenia z konsumpcji lub posiadania wszystkich jednostek danego dobra.
Prawo malejącej użyteczności krańcowej informuje, że zadowolenie z pierwszej konsumowanej jednostki dobra Q jest znacznie większe aniżeli z kolejnej następnej jednostki. W rezultacie przyrosty zadowolenia z konsumpcji, mierzone jako użyteczność marginalna, zmniejszają się wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra.
Znajomość zależności między użytecznością całkowitą a użytecznością krańcową pozwala sformułować prawo malejącej użyteczności krańcowej nazywane również pierwszym prawem Gossena.
Między poziomem konsumpcji danego dobra a jego użytecznością istnieją zależności, które można określić na podstawie przebiegu funkcji obu kategorii użyteczności:
· użyteczność całkowita konsumpcji danego dobra wzrasta (maleje) wraz ze wzrostem (spadkiem) ilości konsumowanego dobra
· użyteczność krańcowa maleje (wzrasta) wraz ze wzrostem (spadkiem) ilości konsumowanego dobra
Należy zauważyć, że przy pewnym poziomie konsumpcji przyrost użyteczności krańcowej przyjmuje wartość ujemną (zamiast satysfakcji konsument odczuwa przykrość), natomiast użyteczność całkowita maleje.
Przy danej ilości jednego z rozpatrywanych dóbr konsument pragnie mieć jak najwięcej drugiego dobra zwiększa to bowiem wielkość użyteczności mierzonej jednostkami zadowolenia satysfakcji stąd UŻYTECZNOŚĆ KRAŃCOWA DOBRA jest rozumiana jako przyrost użyteczności uzyskany dzięki zwiększeniu konsumpcji tego dobra jednostką przy niezmienionych rozmiarach konsumpcji pozostałych dóbr
Użyteczność krańcowa dobra maleje, ponieważ każda dodatkowa jednostka dobra dostarcza konsumentowi coraz mniejszych przyrostów użyteczności
Koszt krańcowy - koszt jaki ponosi producent w związku ze zwiększeniem wielkości produkcji danego dobra o jedną jednostkę. Stanowi przyrost kosztów całkowitych związany z produkowaniem dodatkowej jednostki dobra.
Przy danej wielkości produkcji danego dobra producent ponosi określone koszty. Jeżeli zwiększy swoją produkcję o jedną jednostkę, wówczas koszty całkowite produkcji zwiększą się. Różnica w wielkości kosztów jakie producent ponosił wcześniej i kosztów jakie ponosi po zwiększeniu produkcji stanowi właśnie koszt krańcowy. Jest to inaczej koszt wyprodukowania dodatkowej jednostki dobra. Maksymalną użyteczność można osiągnąć przesuwając się po linii budżetowej (tj. wydatkowując) cały swój dochód, dzieląc wydatki na rozpatrywane dobra takie by spełniany był warunek:
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)