To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1 UPADEK REPUBLIKI RZYMSKIEJ I POWSTANIE CESARSTWA RZYMSKIEGO 1. Przyczyny kryzysu republiki rzymskiej w I w.p.n.e. administracja republiki rzymskiej nie była dostosowana do olbrzymich rozmiarów jakie osiągnęło imperium w I w. p.n.e. ustrój republiki równie „nie pasował” do rozmiarów imperium. Był typowy dla miasta – państwa. wytworzył się system patronatu, który polegał na tym, i bogaty rzymianin (patron) brał w opiekę ubogiego (klienta), który w zamian za to oddawał mu swój głos na obradach Zgromadzenia. system podatkowy był niesprawny – nadu ycia podatkowe, wielkość podatków nie była uzale niona od dochodów. nie było stałego wojska – wraz z ubo eniem części społeczeństwa, zmniejszała się równie liczba potencjalnych ołnierzy, podczas gdy obszar państwa, którego nale ało bronić, znacznie się powiększył. reforma armii Mariusza w latach 104 – 100 p.n.e. – powołanie zacię nej armii = armii zawodowej. Ka dy obywatel rzymski mógł odtąd zaciągnąć się do wojska i za swoją słu bę otrzymać ołd. Udział w kampaniach wojennych mógł być źródłem bogactwa gdy ołnierze mieli prawo do udziału w łupach, a oprócz tego mogli otrzymać ziemie po zakończeniu słu by. Bardzo du o zale ało więc od tego kto dowodził – ołnierze uwielbiali zwycięskich dowódców, którym byli ślepo posłuszni i których znaczenie zaczęło gwałtownie rosnąć. Pojawiły się jednostki, które nie chciały du ej ustroju republiki gdy pragnęły większej władzy. Byli to albo wodzowie zwycięskich armii lub najbogatsi – zaczęli rywalizować między sobą o władzę co doprowadziło do wybuchu wojen domowych w I w. p.n.e. 2. Kryzys republiki rzymskiej a) I triumwirat – 60 r. p.n.e. – zawiązali go: Gnejusz Pompejusz, Marek Licyniusz Krassus, Gajusz Juliusz Cezar. Rozpad triumwiratu p śmierci Marka Krassusa, który został zamordowany w 53 r. p.n.e. b) Wojna domowa 49 – 45 r. p.n.e. – między Cezarem a Pompejuszem. Cezar gdy wkraczał do Italii przekroczył rzekę Rubikon stwierdzając „Alea iacta est” – Ko ś ci zostały rzucone – od tej pory stwierdzenie to oznacza, e nie mo na juz zawrócić z raz obranej drogi. Juliusz Cezar pokonał Gnejusza Pompejusza w bitwie pod Farsalos (48 r.p.n.e.).
(…)
…
podatków (surowe kary dla tych, którzy dopuszczali się nadu yć)
nadał obywatelstwo rzymskie mieszkańcom prowincji
przeprowadził reformę kalendarza wprowadzając kalendarz juliański (4 rok – rokiem
przestępnym)
zwiększył liczbę senatorów do 900
Juliusz Cezar został zamordowany 15 marca 44 r. p.n.e. ( tzw. idy marcowe) przez senatorów,
którzy obawiali się, e chce przejąć władzę i dalej ograniczać rolę senatu – bali się, e zniesie
republikę.
d) wojna domowa 44 – 42 r. p.n.e.
Zwolennicy Cezara pokonali zwolenników republiki w bitwie pod Filippi w 42 r. p.n.e., a później
podzielili władzę pomiędzy siebie.
e) II triumwirat – 43 r. p.n.e. W jego skład weszli: Marek Antoniusz, Gajusz Oktawian, Marek
Emiliusz Lepidus
1
3. Powstanie cesarstwa rzymskiego
Po śmierci Marka Lepidusa Oktawian i Marek Antoniusz podzielili obszar imperium między siebie –
Marek Antoniusz wziął część wschodnią, a Gajusz Oktawian – zachodnią.
Ostatecznie doszło między nimi do wojny – w 31 r.p.n.e. Marek Antoniusz i Kleopatra zostali
pokonani w bitwie pod Akcjum. Pełną władzę w Rzymie przejął Gajusz Oktawian, który w 29 r.
p.n.e. odbył triumf i zamknął świątynię Janusa, na znak zakończenia wojen domowych. Po 2 latach
zniósł republikę…
…,
czyli ustrój
(1) wczesne cesarstwo rzymskie – Oktawian August wprowadził ustrój pryncypatu, który polegał na
zachowaniu pozorów republiki
(2) późne cesarstwo rzymskie – Dioklecjan w III w. wprowadził ustrój dominatu, czyli monarchię
absolutną
Pryncypat – ustrój pierwszego okresu cesarstwa, w którym zachowano urzędy i instytucje
republikańskie, jednak ich władza została skupiona w ręku „pierwszego senatora…
… – wprowadzony w 284 r. przez Dioklecjana. (od dominus – pan). Ustrój, w którym cesarz
miał nieograniczoną władzę. Początkowo wprowadził system rządów nazywany tetrarchią gdy
jednocześnie cesarstwem rządziły 4 osoby: 2 Augustów (jeden dla Wschodu drugi dla Zachodu) i 2
Cezarów, którzy mieli mniejszą władzę i byli szykowani na następców Augustów. Pomysł ten nie
przetrwał. Od tej pory cesarz nie dzielił…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)