Upadek Republiki Rzymskiej

Nasza ocena:

5
Pobrań: 721
Wyświetleń: 2779
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Upadek Republiki Rzymskiej  - strona 1 Upadek Republiki Rzymskiej  - strona 2

Fragment notatki:

  1  UPADEK   REPUBLIKI   RZYMSKIEJ   I   POWSTANIE  CESARSTWA   RZYMSKIEGO    1. Przyczyny kryzysu republiki rzymskiej w I w.p.n.e.   administracja republiki rzymskiej nie była dostosowana do olbrzymich rozmiarów jakie osiągnęło  imperium w I w. p.n.e.    ustrój republiki równie  „nie pasował” do rozmiarów imperium. Był typowy dla miasta – państwa.   wytworzył się system patronatu, który polegał na tym, i  bogaty rzymianin (patron) brał w opiekę  ubogiego (klienta), który w zamian za to oddawał mu swój głos na obradach Zgromadzenia.    system  podatkowy  był  niesprawny  –  nadu ycia  podatkowe,    wielkość  podatków  nie  była  uzale niona od dochodów.   nie było stałego wojska – wraz z ubo eniem części społeczeństwa, zmniejszała się równie  liczba  potencjalnych  ołnierzy,  podczas  gdy  obszar  państwa,  którego  nale ało  bronić,  znacznie  się  powiększył.    reforma  armii  Mariusza  w  latach  104  –  100  p.n.e.  –    powołanie  zacię nej  armii  =  armii  zawodowej.    Ka dy  obywatel  rzymski  mógł  odtąd  zaciągnąć  się  do  wojska  i  za  swoją  słu bę  otrzymać  ołd. Udział w kampaniach wojennych mógł być źródłem bogactwa gdy   ołnierze mieli  prawo do udziału w łupach, a oprócz tego mogli otrzymać ziemie po zakończeniu słu by. Bardzo  du o  zale ało  więc  od  tego  kto  dowodził  –  ołnierze  uwielbiali  zwycięskich  dowódców,  którym  byli ślepo posłuszni i których znaczenie zaczęło gwałtownie rosnąć.   Pojawiły  się  jednostki,  które  nie  chciały  du ej  ustroju  republiki  gdy   pragnęły  większej  władzy.  Byli  to  albo  wodzowie  zwycięskich  armii  lub  najbogatsi  –  zaczęli  rywalizować  między  sobą  o  władzę co doprowadziło do wybuchu wojen domowych w I w. p.n.e.    2. Kryzys republiki rzymskiej  a) I triumwirat – 60 r. p.n.e. – zawiązali go: Gnejusz Pompejusz,  Marek Licyniusz Krassus,  Gajusz  Juliusz Cezar. Rozpad triumwiratu p śmierci Marka Krassusa, który został zamordowany w 53 r.  p.n.e.     b) Wojna domowa 49 – 45 r. p.n.e. – między Cezarem a Pompejuszem. Cezar gdy wkraczał do Italii  przekroczył  rzekę  Rubikon  stwierdzając  „Alea  iacta  est”  –   Ko ś ci  zostały  rzucone   –  od  tej  pory  stwierdzenie  to  oznacza,  e  nie  mo na  juz  zawrócić  z  raz  obranej  drogi.  Juliusz  Cezar  pokonał  Gnejusza Pompejusza w bitwie pod Farsalos (48 r.p.n.e.).   

(…)


podatków (surowe kary dla tych, którzy dopuszczali się nadu yć)
nadał obywatelstwo rzymskie mieszkańcom prowincji
przeprowadził reformę kalendarza wprowadzając kalendarz juliański (4 rok – rokiem
przestępnym)
zwiększył liczbę senatorów do 900
Juliusz Cezar został zamordowany 15 marca 44 r. p.n.e. ( tzw. idy marcowe) przez senatorów,
którzy obawiali się, e chce przejąć władzę i dalej ograniczać rolę senatu – bali się, e zniesie
republikę.
d) wojna domowa 44 – 42 r. p.n.e.
Zwolennicy Cezara pokonali zwolenników republiki w bitwie pod Filippi w 42 r. p.n.e., a później
podzielili władzę pomiędzy siebie.
e) II triumwirat – 43 r. p.n.e. W jego skład weszli: Marek Antoniusz, Gajusz Oktawian, Marek
Emiliusz Lepidus
1
3. Powstanie cesarstwa rzymskiego
Po śmierci Marka Lepidusa Oktawian i Marek Antoniusz podzielili obszar imperium między siebie –
Marek Antoniusz wziął część wschodnią, a Gajusz Oktawian – zachodnią.
Ostatecznie doszło między nimi do wojny – w 31 r.p.n.e. Marek Antoniusz i Kleopatra zostali
pokonani w bitwie pod Akcjum. Pełną władzę w Rzymie przejął Gajusz Oktawian, który w 29 r.
p.n.e. odbył triumf i zamknął świątynię Janusa, na znak zakończenia wojen domowych. Po 2 latach
zniósł republikę…
…,
czyli ustrój
(1) wczesne cesarstwo rzymskie – Oktawian August wprowadził ustrój pryncypatu, który polegał na
zachowaniu pozorów republiki
(2) późne cesarstwo rzymskie – Dioklecjan w III w. wprowadził ustrój dominatu, czyli monarchię
absolutną
Pryncypat – ustrój pierwszego okresu cesarstwa, w którym zachowano urzędy i instytucje
republikańskie, jednak ich władza została skupiona w ręku „pierwszego senatora…
… – wprowadzony w 284 r. przez Dioklecjana. (od dominus – pan). Ustrój, w którym cesarz
miał nieograniczoną władzę. Początkowo wprowadził system rządów nazywany tetrarchią gdy
jednocześnie cesarstwem rządziły 4 osoby: 2 Augustów (jeden dla Wschodu drugi dla Zachodu) i 2
Cezarów, którzy mieli mniejszą władzę i byli szykowani na następców Augustów. Pomysł ten nie
przetrwał. Od tej pory cesarz nie dzielił…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz