Układ stanowiskowy kosztów - omówienie

UKŁAD STANOWISKOWY KOSZTÓW
Grupuje koszty według miejsc pracy – stanowisk, w których powstają nakłady składające się
na koszt własny. Istota tego układu polega na łączeniu większej ilości miejsc pracy
spełniających te same lub podobne funkcje w procesie produkcyjnym. Nie jest on
równoznaczny z podziałem organizacyjnym przedsiębiorstwa.
Grupowanie kosztów wg stanowisk ma istotne znaczenie dla kontroli i analizy kosztów
kopalń, gdyż pozwala ustalić kształtowanie się kosztów poszczególnych etapów procesu
wydobywczego oraz na ocenę jakości pracy poszczególnych zespołów.
STOSOWANA JEST 4-CYFROWA SYMBOLIKA
Przykład:
Grupa 10 – dół, podgrupa 100 – otwory wiertnicze.
Stanowiska kosztów: 1000 – z powierzchni geologiczno-badawcze, 100 – z dołu do
odmetanowania pokładów.
Po zgrupowaniu kosztów w układzie rodzajowym oraz przypisaniu ich miejscom
powstawania, koszty są rozliczane na nośniki kosztów, sprowadza się to do podziału ogółu
kosztów poniesionych przez przedsiębiorstwo w okresie sprawozdawczym na koszty
produkcji gotowej i produkcji niezakończonej, a także na koszty wytworzenia
poszczególnych produktów.
Wymaga to przeprowadzenia szeregu czynności obliczeniowych nazywanych rachunkiem
kalkulacyjnym (kalkulacją).
... zobacz całą notatkę