Układ reninowo-angiotensynowy (znaczenie w reg. czynności nerki) stanowi on główny mechanizm regulujący stężenie elektrolitów w organizmie. Spadek średniego ciśnienia tętniczego lub ciśnienia tętna powoduje uwalnianie reniny do osocza z aparatu przykłębuskowego.
Renina - działa na białko osocza - angiotensynogen powodując jego przejście w dekapeptyd angiotensynę I. Enzym kowertaza angiotensynę I w angiotensynę II.
Angiotensyna II należy do najsilniej działających czynników zwężających naczynia. Angiotensyna działa na tętniczki, powodując skurcz mięśni gładkich. Zwężenie naczyń powoduje wzrost oporu, co zwiększa ciśnienie tętnicze i przywraca jego prawidłowy poziom. Dodatkowo angiotensyna II powoduje uwolnienie aldosteronu z warstwy przykłębkowatej kory nadnerczy.
Aldosteron zwiększa resorbcję elektrolitów w kanaliku dalszym nerki, przede wszystkim sodu i związanej z nim wody. Wchłonięta woda zwiększa objętość krwi krążącej, co prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)