Topoklimaty - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 105
Wyświetleń: 1526
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Topoklimaty - wykład - strona 1 Topoklimaty - wykład - strona 2

Fragment notatki:

Topoklimaty wypukłych wypukłych wklęsłych form terenu Rozkład temp powietrza na wypukłych formach terenu jest pochodną warunków przychodu energii słonecznej. Podczas dnia wartość temp powietrza na zboczach zależą od ekspozycji, nachylenia, pory roku i wysokości nad poziomem terenu. Zróżnicowanie termiczne zwiększa się wraz ze wzrostem nachylenia zboczy oraz zmniejszeniem wysokości słońca nad horyzontem. W godz popołudniowych pogodnych dni wiosną i jesienią różnicę temp na wysokości 50 cm nad gruntem przekraczają zwykle kilka stopni. Podczas nocy izotermy układają się w zasadzie równolegle do warstwic- im bliżej szczytu pagórka tym temp wyższa. Wywołane jest to spływem w dół ochłodzonego, ciężkiego powietrza i wznoszeniem si e po zboczach powietrza cieplejszego. Jednakowa grubość pokrywy śnieżnej w różnych fragmentach terenów pagórkowatych jest funkcją zróżnicowanej prędkości wiatru i ukształtowania terenu. Najgrubsza warstwa śniegu utrzymuje się zwykle u podnóży wzniesień na stokach zawietrznych i w zagłębieniach terenu. W odsłoniętych partiach szczytowych stoków odwietrznych, na wododziałach i wysoczyznach grubość pokrywy śnieżnej i czas jej zalegania są najmniejsze. Szybkość topnienia śniegu w okresie wiosennym jest wynikiem różnych wielkości przychodu ciepła w postaci promieniowania na zboczach w różnym nachyleniu i ekspozycji. Zapasy wody w śniegu i warunki jego topnienia, zmieniające się w zależnościom form terenu, maja istotne znaczenie dla wilgotności gleby n początku okresu wegetacji. Rozkład opadów na pagórku jest w pierwszym przybliżeniu funkcją zróżnicowania prędkości wiatru. W częściach wzniesień charakteryzujących się większą prędkością wiatru ilość opadu na jednostkę powierzchni jest mniejsza, gdyż niektóre krople aż przez wiatr wznoszone pionowo. Najmniej opadów otrzymuje część szczytowa wzniesienia. Ze względu na większą prędkość wiatru , mniejszą wilgotnośc powietrza i przy korzystnych warunkach energetycznych, parowanie jest zwykle najwyższe w szczytowych punktach wzniesienia. Niżej położone części o obniżeń terenowych (kotliny i doliny) a szczególnie ich dna charakteryzują się podczas dnia wysoką temp powietrza także ze względu na utrudnioną wymiane turbulencyjną. Rzeźba terenu wywiera wpływ nie tylko na temp powietrza ale i na jego wilgotność, spadek obniżenia temp powoduje wzrost wilgotności. Obniżenia terenowe zwłaszcza głębsze doliny i kotliny charakteryzują się wzrostem temp minimalnej w nocy w kierunku wierzchołkowym. Najbardziej charakterystyczną cechą topoklimatu wklęsłych form terenu jest specyficzny rozkład pionowy temp min w nocy. Wynika on z zróżnicowania wilgotności podłoża, wypromieniowania efektywnego na powierzchni poziomych i zboczach oraz grawitacyjnego spływu ochłodzonego ciężkiego powietrza po zboczach na dno zagłębienia. Zaleganie zimowego powietrza może spowodować np. wysoki nasyp drogowych lub kolejowych położony u podnuża zbocz lub pas zadrzewień na zboczu. W ten sposób w najniższych częściach obniżeń terenowych powstają zastoiska zimnego powietrza tzw

(…)

… oddziaływanie to występuje jedynie do czasu zamarznięcia zbiornika. Gładka powierzchnia wody sprzyja wzrostowi prędkości wiatru. W okolicach większych zbiorników retencyjnych i jezior występować może wiatr lokalny- mechanizm powstawania taki sam jak w przypadku bryzy morskiej lecz siła i zasięg oddziaływania znacznie mniejszy. W pobliżu zbiorników wodnych może wzrastać ilość osadów. Bardzo małe powierzchnie wodne (rozlewni , kałuże) nie wywierają znacznego wpływu na mikroklimat z wyjątkiem strefy bezpośrednio przylegającej do wody. Charakterystyczne cechy topoklimatów podmokłych obszarów spowodowane są głównie kontrastowością własności cieplnych wody, gleby i powietrza. W przeciwieństwie do zbiorników wodnych, w których których parowania odbywa się także kosztem ciepła dostarczonego z głębszych warstw…
… miejskich zwiększoną szorstkością podłoża, zmienionym albedo, zwiększonym spływem powierzchniowym,. Oraz inna pojemnością cieplną układu wynikającą z zastąpienia pól i lasów przez budynki. W okolicach wielkich aglomeracji- szczególnie o dużym skupieniu zakładów przem występuje większe zanieczyszczenie atm, powoduje to zmniejszenie odpływu promieniowania słonecznego. Przy wyższej temp powietrza nad miastem…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz