Tomasz z Akwinu- ćwiczenia

Nasza ocena:

5
Pobrań: 70
Wyświetleń: 749
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Tomasz z Akwinu- ćwiczenia - strona 1 Tomasz z Akwinu- ćwiczenia - strona 2 Tomasz z Akwinu- ćwiczenia - strona 3

Fragment notatki:

T o m a s z z A k w i n u
J.Baszkiewicz F.Ryszka Historia doktryn politycznych i prawnych., teksty źródłowe (Suma teologiczna, O władzy)
T o m a s z z A k w i n u żył (1265 - 1321) w epoce wielkich sukcesów politycznych papiestwa; nieobca mu była jednak i rzeczywistość państwa narodowego: królestwa Sycylii, w którym się urodził jako potomek hrabiowskiej rodziny, oraz Francji, w stolicy której spędził najważniejsze lata aktywności naukowej. Ów okres politycznych sukcesów kościoła nie był jednak łatwy dla kościelnej ideologii. Postępom ekonomiki towarzyszyły postępy wiedzy empirycznej; odbudowa powagi państwa, rozwój ideologii państwowej, uniwersytetów i środowisk intelektualnych podważyły kościelne roszczenia do ideowego monopolu. Wśród sukcesów awerroizmu łacińskiego bezskuteczne byty kościelne zakazy czytania i komentowania niektórych pism Arystotelesa. Tomasz, uczeń słynnego arystotelika, Alberta Wielkiego, dwukrotnie powoływany był do Paryża, największego ośrodka studiów teologicznych i filozoficznych, gdzie miał przeciwdziałać ideowej penetracji awerroizmu. Ambicją To­masza stało się zrewidowanie tradycji filozoficznej chrześcijańskiego średniowiecza, wspartej na augustynizmie, „ochrzczenie" Arystotelesa i poprzez adaptację arystotelizmu, stworzenie syntezy doktrynalnej go­dzącej postępy wiedzy teoretycznej i empirycznej z nauką kościoła. Syn­tezą taką stała się Summa Teologiczna Tomasza. Ale dla jego koncepcji politycznej ważne są także inne jego dzieła: wczesne komentarze do Sentencji Piotra Lombarda, Summa przeciw poganom, a także dwa traktaty ściśle polityczne: O władzy monarchów, adresowany do króla Cypru, i O władzy nad Żydami, napisany dla księżniczki brabanckiej.
Łaska i natura. Augustyn, inspirowany platonizmem, nie cent życia doczesnego. Dla Tomasza wieczne cele człowieka są nadal decydujące, ale w tej perspektywie zwraca on baczniej uwagę ku rze­czywistości naturalnej. Bóg stworzył świat, i wszystko co istnieje, łączy się w porządku hierarchicznym, wiodącym od Boga. Ale i twory boskie są między sobą związane naturalnymi porządkami hierarchiczny­mi. Człowiek uczestniczy, na uprzywilejowanych prawach, w porządku prowadzącym do Boga; ale partycypuje też w porządku naturalnym, którego wyrazem jest społeczeństwo.
W dualizmie duszy i ciała waga spraw cielesnych zostaje przez To­masza podkreślona mocniej. Nie podzielał Tomasz pesymistycznych ocen Augustyna na temat upadłej, dogłębnie zepsutej natury człowieka. Prawda, że Łaska musi doskonalić naturę, ale nie ma zasadniczego. prze­ciwieństwa Łaski i natury. Łaska natury nie niweczy, a tylko perfekcjo­nuje ją. W konsekwencji Tomasz odrzucał jednostronność augustynizmu w poglądzie na państwo, potrzebne jakoby tylko dla represji grzechu: Podległość polityczna,

(…)

… z trudnością spodziewać się może od rozumu liczniejszych i potężniejszych pomocy nad te, jakich jej dostarczył Tomasz”. Toteż niebawem zaczęto Summę teologiczną uważać za najpoważniejszy wykład nauki Kościoła. Mnóstwo też papieży w szczególniejszy sposób polecało naukę Anioła Szkoły, jak papieże: Klemens VI, Innocenty VI, Urban V, Mikołaj V, św. Pius V, Innocenty XII, Benedykt XIII, Klemens XII, Benedykt XIV…
… jako społeczności doskonalej, w tym sensie, że dostarcza ono ludziom wszystkiego, czego im trzeba dla życia d o c z e s n e g o. Definicji tej odpowiadają i królestwa, i komuny miejskie; k a ż d e państwo ustala własne prawa, co jest wyrazem jego suwerenności. Poza nikłymi ślada­mi nie ma u Tomasza miejsca na uniwersalne cesarstwo. Najwyższą jedność świata realizuje rząd boży.
Podstawową zasadą porządku…
… jego autorytet. Trzeba więc zbadać, czy zmiana prawa nam się opłaci. Prawa ludzkie odnoszą się jedynie do ludzi, nie decydują o sprawach natury, które podległe są Bogu. Prawo bowiem człowieka rozciąga się jedynie na stworzenia rozumne. Święty Tomasz nie pomniejszał roli praw ludzkich. W odróżnieniu od Augustyna przyznał im istotną wagę. Podzielił je na prawo narodów i prawo obywatelskie (ius civile
…. To dzieło właśnie zjednało Doktorowi Anielskiemu uwielbienie, jakie wypowiada Leon XIII papież w głośnej encyklice Aeterni Patris z dnia 4 sierpnia 1879 r., przytaczając słowa Cajetana: „Tomasz z Akwinu posiadł w pewnym znaczeniu rozum wszystkich poprzedzających go uczonych. Zgromadził ich nauki w jedną całość, jako rozproszone członki jednego ciała; zestawił jedne z drugimi, przedziwnym sposobem…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz