To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Gatunki dziennikarskie 6-11-2007
Techniki manipulacji w mediach: Manipulacja - to zespół technik pozwalający na kształtowanie poglądów i postaw ułatwiających nadawcom manipulowanie, osiągnięcie celów ukrytych przed odbiorcami.
Co sprzyja skutecznej manipulacji: manipulator wykorzystuje emocje odbiorcy
często manipulatorzy bazują na wzbudzaniu w przekazach poczucia lęku.
niektóre komunikaty wywołują poczucie winy ze względu na przyjęte przez odbiorców postawy lub zachowania.
Manipulację ułatwiają : stereotypy, uwarunkowania kulturowe, wzory zachowań, dziedzictwo historyczne, symbolika narodowa i religijna, bierność odbiorcy przy znacznej aktywności narodowej.
Manipulacją nie jest: to co powstaje w wyniku nieświadomych, niezamierzonych błędów warsztatowych, czy czynników obiektywnych np.; natury technicznej
kreowanie fikcji, całkowite zmyślenie
Techniki manipulacji : Selekcja faktów czyli fragmentacja: wybieranie faktów odpowiadających nadawcy (włącznie)w związku z założoną tezą zgodną z naszymi intencjami, nasza własna wizja naszego wydarzenia , faktu czy zespołu faktów. Odmianą tej techniki jest pomijanie tekstu lub jego dorabianie. Technika dość prymitywna.
Pozorny obiektywizm: Zakłada, że czytelnik nie jest dociekliwy, raczej przegląda nagłówki, pierwsze rozwinięcia, tekst jest pozornie właściwy. Autor z góry zakłada i liczy na to, że tylko część dotrze do odbiorcy. Odmianą jest celowy dobór miejsca i sposobu reprezentacji materiału na kolumnach i serwisach.
Kreacja faktu -fakt medialny: Autor na podstawie subiektywnego i wybiórczego zestawienia informacji i okoliczności tworzy nowy fakt lub ich sekwencje. Żeby uchronić się przed zarzutem mistyfikacji autor powołuje się na informatorów, którzy zastrzegają sobie pełną anonimowość. Dziennikarze mogą także tworzyć tzw. faktoidy, czyli twierdzenia nie poparte żadnymi dowodami, np. „PiS steruje prokuraturą” czy „Liberałowie są ulegli wobec Niemiec.
Zabiegi o charakterze leksykalnym: Autorzy którzy chcą wpłynąć na odpowiedni odbiór tekstu dobierają wyrazy lub zwroty o silnej konotacji pozytywnej lub negatywnej. Najczęściej wykorzystuje się przymiotniki, np: demokratyczny, suwerenny, postępowy solidarnościowy, liberalny , albo postkomunistyczny, reakcyjny, zaściankowy, fundamentalistyczny . Naddatek informacyjny: Jest wtrąceniem nie mającym bezpośredniego związku z opisywaną sytuacją, ale na tyle silnie nacechowanym, że może poprzez wywołanie skojarzenia odpowiednio „nastawić” odbiorcę. Jeżeli pisze o kimś kto awansował to wtrąca się np.: „były wieloletni funkcjonariusz PZPR”
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)