To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Systemy przewietrzania budowli
Każda budowla podziemna musi być przewietrzana naturalnie lub mechanicznie. Podstawowym zadaniem przewietrzania jest wymiana powietrza w celu usunięcia z budowli:
• zanieczyszczeń gazami i spalinami grożącymi zatruciem organizmów żywych lub korozją budowli i jej wyposażenia,
• pyłów i dymów ograniczających widoczność i pogarszających stan mikroklimatu budowli podziemnej,
• nadmiar ciepła dla utrzymania właściwej temperatury umożliwiającej eksploatację obiektu,
• nadmiernego zawilgocenia powietrza, aby zachować optymalne warunki pracy ludzi i sprzętu technicznego.
Intensywne przewietrzanie jest konieczne przede wszystkim w obiektach, w których znajdują się pojazdy lub urządzenia o napędzie spalinowym (w tunelach samochodowych, na niezelektryfikowanych trasach kolejowych, garażach itp.). Silniki spalinowe wydzielają zarówno gazy, dymy jak i ciepło, co przyczynia się do wyjątkowo dużego zagrożenia środowiska budowli podziemnej. Na ogół gazy zawarte w spalinach stanowią groźną mieszaninę dwutlenku i tlenku węgla, metanu, związków siarki, azotu itd. W mieszaninie tej oczywiście najbardziej toksyczny, niebezpieczny dla zdrowia i życia ludzi jest tlenek węgla, który występuje w największym stężeniu. System wentylacyjny gwarantujący zmniejszenie stężenia tego gazu do granic dopuszczalnych sprawia, że i pozostałe czynniki szkodliwe są w dostatecznym stopniu wyeliminowane, zneutralizowane.
Wielkość dopuszczalnego stężenia denku węgla w powietrzu regulują przepisy sanitarne w zależności od takich czynników jak:
• czas przebywania ludzi w pomieszczeniach zanieczyszczonych gazem,
• intensywność wdychania powietrza wynikająca z wielkości wysiłku fizycznego (praca, ruch i inne), * stan powietrza i gazu (ciśnienie, temperatura, prędkość ruchu).
Najczęściej przyjmuje się, że w przypadku pobytu ludzi w obiekcie podziemnym nie przekraczającym 15-20 minut można dopuścić stężenie denku węgla do 0,25-0,3/k W razie długotrwałego pobytu granica ta musi być obniżona do około 0,1 %o. Zachowanie dopuszczalnego stężenia denku węgla wymaga odpowiedniej, systematycznej wymiany powietrza, która w tunelu zależy, na przykład, od takich czynników, jak:
* natężenie mchu i rodzaj pojazdów,
* przeciętna prędkość jazdy,
* ilość i jakość spalanego paliwa,
* zawartość tlenku węgla w spalinach,
* kierunki i wielkości spadków trasy komunikacyjnej,
* intensywność pracy silników i stopień wykorzystania ich mocy,
* długość tunelu.
Średnio dla 300 pojazdów przejeżdżających na godzinę, z szybkością 24 km/h, należy przewidzieć dostawę świeżego powietrza w ilości około 0,05 m
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)