Ma 30 stron. Podejmuje takie kwestie jak: dokładność pomiaru w systemie GPS, sygnał GPS, sposoby eliminowania wpływu SA, model systemu transmisji sygnałów cyfrowych, kodery i dekodery sygnału mowy, metody wielodostępu stosowane w radiokomunikacji ruchomej, perspektywy rozwoju systemów trankingowych, zestawienie połączenia, architektura i działanie systemu EDACS, transmisja w kanale radiowym, systemy przywoławcze, telefonia bezprzewodowa, systemy radiokomunikacji ruchomej wykorzystujące satelity.
SYSTEMY INFORMATYCZNE W TRANSPORCIE
PRZEZNACZENIE I WŁAŚCIWOŚCI SYSTEMU GPS Zadanie określania położenia obiektu często występuje we współczesnym świecie. Można je rozwiązać wieloma metodami. Jedne z tych metod umożliwiają określenie położenia z wysoką precyzją inne w sposób przybliżony - ale wszystkie sprowadzają się do jednego - do wyznaczenia współrzędnych obiektu w określonym układzie współrzędnych. Jednym ze sposobów określenia położenia obiektu jest wykorzystanie satelitarnego systemu nawigacyjnego GPS (Global Positioning System - Globalny System Pozycjonujący, System Światowej Lokalizacji). System GPS służy do wyznaczania współrzędnych dowolnego punktu na powierzchni globu, na podstawie odebranej drogą radiową pozycji kilku satelitów. Aktualna konstelacja satelitów GPS zawiera 27 satelitów (w tym 3 rezerwowe) bloku II/IIA okrążających Ziemię dwukrotnie w ciągu doby. Pierwszy pracujący satelita bloku II został umieszczony na orbicie w lutym 1989 roku. [3]. Satelity krążą na 6 orbitach, położonych ok. 20 200 km nad powierzchnią ziemi (4 satelity na każdej orbicie). Rozmieszczone są one w taki sposób, że w każdej chwili z każdego punktu na powierzchni ziemi widoczne jest ponad horyzontem od 6 do 10 satelitów (co najmniej 5 z prawdopodobieństwem 0.9996). Satelity okrążają ziemie dwukrotnie w ciągu doby [3]
Do wyznaczenia pozycji w tym systemie wystarczy jeden odbiornik GPS. Stosując urządzenia do bezpośredniego odbioru sygnałów z satelitów wspomnianych konstelacji mamy bezpośredni dostęp do metod ciągłego i precyzyjnego wyznaczania położenia oraz czasu. Otwiera to możliwości zastosowań w każdej niemal dziedzinie techniki.
System GPS został zaprojektowany dla wyznaczania trójwymiarowych współrzędnych punktu w czasie rzeczywistym, przede wszystkim dla potrzeb nawigacji. Systemy nawigacji satelitarnej znajdują coraz większe zastosowanie w wielu dziedzinach życia. Techniki oparte o systemy GPS oraz coraz częściej GLONASS, dają duże możliwości prowadzenia bezpiecznej nawigacji morskiej, powietrznej i lądowej.
Od 1988 roku możliwe jest korzystanie z systemu lokalizacji o światowym zasięgu. W Stanach Zjednoczonych uruchomiono, dla celów wojskowych, system NAVSTAR-GPS (Navigation System with Timing and Rading-Global Positioning System). System ten stworzony został jednak z możliwością wykorzystania przez cywilnych użytkowników. Podstawą jego projektowania było założenie, że system umożliwia lokalizację:
w dowolnym miejscu na kuli ziemskiej
w dowolnym czasie,
przy dowolnych warunkach pogodowych.
Podstawowymi zaletami systemu jest to, że może z niego korzystać dowolna liczba użytkowników, a także fakt, że niemożliwe jest ustalenie pozycji użytkownika z zewnątrz.
Dla wyznaczenia punktu w przestrzeni dwuwymiarowej wystarczające są trzy satelity, cztery zaś pozwalają wyznaczyć położenie punktu w przestrzeni trójwymiarowej, przy czym im większa jest liczba tych satelitów, tym dokładność wyznaczania położenia punktu jest większa Ponieważ sygnał satelitarn
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)