Sukcesje tronu w Europie

Krasowski. Notatka składa się z 2 stron.
Sukcesje tronu w Europie Państwo epoki feudalizmu miało z reguły ustrój monarchiczny. Różne były systemy następstwa tronu : system dziedziczności tronu - różnie ukształtowany w zależności od tego, czy dziedziczyć mogły kobiety ( system kognatyczny , np. Anglia) czy były od korony odsunięte ( system agnatyczny , prawo salickie, np. Francja). Zasada primogenitury męskiej (dziedziczy najstarszy syn). system elekcyjności tronu - ukształtowany różnie, zależnie kto może być wybrany (osoba elekta), i kto może wybierać (elektorzy). Elektorów mogło być kilku, bezpośrednich wasalów suzerena (Niemcy), lub wielu poprzez elekcję viritim , np. w Polsce. system mieszany - połączenie obydwu powyższych, elekcja w obrębie dynastii, czyli elektem mógł być jedynie członek panującej dynastii (w celu utrwalenia dynastii). W obrębie tego systemu częsta była praktyka desygnacji (wybierania następcy) lub koronowania następcy za życia ( vivente rege ).
Absolutyzm francuski + instytucje Absolutyzm francuski przypada na lata 1484 - 1789. W całej tej epoce król stał ponad pozostałymi organami państwa. Kres absolutyzmowi położy dopiero rewolucja z 1789 r., gdy we Francji rozpocznie się okres monarchii ograniczonej.
Władza królewska :
Duży udział uczonych w prawie legistów , pochodzenia szlacheckiego i mieszczańskiego. Interpretowali oni elementy ustroju Francji z pozycji prawa rzymskiego, tak, aby związki lenne przekształcić w poddaństwo publicznoprawne całego narodu wobec państwa (króla). Przekreślili zasadę “ wasal mojego wasala nie jest moim wasalem ”. Król jest cesarzem w swoim królestwie - eliminacja wpływów obcych “uniwersalnych” władców, np. cesarzy. Państwo to ja - powiedzenie Ludwika XIV, dobrze oddające charakter absolutyzmu francuskiego. Król posiadał całą władzę w swoich rękach : ustawodawstwo ( ordonanse ), wykonawstwo, jurysdykcję. Reprezentował państwo, zawierał pokoje, wysyłał i przyjmował posłów, zwoływał Stany Generalne i Prowincjonalne, obsadzał stanowiska i mianował urzędników. Ominpotentny - wszechmocny. Mógł ingerować w każdą dziedzinę (listy łaski, listy pieczętne). Ograniczenia : nie może ustanawiać podatków bez Stanów Generalnych, ordonanse musiały być rejestrowane przez Parlament Paryski. Wiązało go też prawo boskie, kanoniczne i prawa fundamentalne.
Przy boku króla istniała zawsze rada królewska , złożona z dygnitarzy i bezpośrednich wasali. Przechodziła wiele zmian. W absolutyzmie zaczęto formować tezę o królu rządzącym w wielkiej radzie różnych doradców. Dawało to królowi możliwość wydawania rozporządzeń administracyjnych, które mogły zawierać normy prawne, a nie podlegały weryfikacji Parlamentu.

(…)

… tu najważniejsze sprawy, zarówno wewnętrzne i zewnętrzne. Decydujący głos należał do króla. Organ ten stanowił właściwy rząd francuski.
Rada Stron Procesowych - przewodniczył jej kanclerz, była sądem mogącym kasować wyroki niższych instancji. Także pierwowzór sądu administracyjnego.
Rada Depesz - także przewodniczył król, zajmowała się depeszami, czyli sprawozdaniami urzędników terenowych.
Rada Finansów…
... zobacz całą notatkę