Subsydiarność w Uni

Nasza ocena:

5
Pobrań: 21
Wyświetleń: 749
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Subsydiarność w Uni - strona 1 Subsydiarność w Uni - strona 2 Subsydiarność w Uni - strona 3

Fragment notatki:


Subsydiarność Subsydiarność jest jedną z podstawowych zasad ustrojowych Unii Europejskiej. W uproszczeniu zasada ta oznacza, że na szczeblu wspólnotowym powinny być podejmowane tylko te działania, które zapewniają większą skuteczność i efektywność, niż w przypadku, gdyby prowadzenie stosownych akcji pozostawić w wyłącznej kompetencji rządów poszczególnych państw członkowskich. Tak więc, subsydiarność - w kontekście Unii Europejskiej - odnosi się z jednej strony do podziału zadań między organami Wspólnot Europejskich a administracjami rządowymi (również władzami regionalnymi lub lokalnymi), a z drugiej - dotyczy zakresu prawodawstwa wspólnotowego, zarówno w aspekcie tematyki, jak i charakteru regulacji.
Należy dodać, że subsydiarność jest zarazem bardzo ważną cechą ustrojową demokratycznych państw, które tworzą Unię Europejską. W kontekście narodowym oznacza ona, że wszelkie decyzje powinny zapadać na szczeblu możliwie najbliższym obywatelom, a więc raczej w gminach, regionach itp. niż w centrum administracyjno-rządowym.
Idea subsydiarności sięga swymi korzeniami czasów starożytnych. Wywodzi się ona z filozofii polityki i przewija się przez cały nurt europejskiej myśli politycznej. Obecna też jest w nauce Kościoła. Termin "subsydiarność" wywodzi się z łacińskiego słowa subsydium, oznaczającego pomoc, wsparcie, siły rezerwowe. Sam ten termin sugeruje więc, że władza powinna mieć znaczenie pomocnicze, wspierające w stosunku do działań jednostek, które ją ustanowiły. Koncepcja subsydiarności - w odniesieniu do państwa - zakłada wobec tego istnienie społeczeństwa obywatelskiego, zaangażowanego w rozwiązywanie swoich problemów. Przenosząc to rozumowanie na szczebel wspólnotowy dochodzimy do wniosku, że Unia Europejska jest powołana do spełniania celów, z którymi wchodzące w jej skład państwa nie poradziłyby sobie równie dobrze w pojedynkę, lub w gronie kilku państw. W ten oto sposób zasada subsydiarności legitymizuje sens istnienia Unii Europejskiej, a zarazem podkreśla jej demokratyczny charakter.
Umocowanie trakt atowe Od początku swego istnienia, Wspólnoty Europejskie uwzględniały zasadę subsydiarności, chociaż nie znajdowała ona przez dłuższy czas odzwierciedlenia w zapisach traktatowych. Zasada subsydiarności została wprowadzona do uregulowań ustawowych Wspólnot Europejskich dopiero przez Traktat z Maastricht (http://www.europa.eu.int/abc/obj/treaties/en/entoc01.htm)
z 7 lutego 1992 r. Fakt ten był interpretowany jako wyraz kompromisu pomiędzy tzw. eurosceptykami, którzy nie chcieliby dopuścić do dalszego rozwoju uprawnień na szczeblu wspólnotowym i opowiadają się za integracją na zasadzie w miarę luźnej współpracy państw członkowskich, a tzw. euroentuzjastami - widzącymi przyszłość europejskiej integracji w stworzeniu Europy federalnej.


(…)

… nie mogą być zrealizowane w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na skalę lub skutki proponowanych działań, mogą one zostać lepiej zrealizowane przez Wspólnotę. Żadne działanie Wspólnoty nie wykroczy poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów określonych w niniejszym Traktacie".
Odniesienia do zasady subsydiarności są też obecne w Preambule Traktatu o Unii Europejskiej: "Sygnatariusze…
… uznały na szczycie w Edynburgu subsydiarność za koncepcję dynamiczną. Pozwala to na rozszerzenie zakresu działań Wspólnoty w przypadkach, kiedy okoliczności tego wymagają, i odwrotnie - na ich ograniczenie lub przerwanie, kiedy nie znajdują dłużej uzasadnienia. Protokół - załącznik do Traktatu Amsterdamskiego
Kwestia subsydiarności stała się przedmiotem dość intensywnej dyskusji na forum konferencji międzyrządowej, która doprowadziła do zawarcia w 1997 r. (uzgodnienie tekstu - 17 czerwca, podpisanie - 2 października) Traktatu Amsterdamskiego. Osiągnięty konsensus znalazł odzwierciedlenie w "Protokole w przedmiocie stosowania zasad subsydiarności i proporcjonalności" dołączonym do tego Traktatu.
W Protokole znajdujemy wiele zapisów mających swe źródło we Wspólnym Stanowisku Rady Europejskiej z Edynburga…
… przez jedno lub kilka państw członkowskich, kiedy działanie na szczeblu narodowym lub brak działania na szczeblu Wspólnoty stanowi naruszenie zobowiązań traktatowych, kiedy działania prowadzone na poziomie Wspólnoty są korzystniejsze z uwagi na ich rozmiar i efekty. Protokół sprecyzował obowiązki Komisji Europejskiej w odniesieniu do przestrzegania zasady subsydiarności.
Uwzględniona w tytule Protokołu zasada
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz