Strumień indukcji magnetycznej-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 56
Wyświetleń: 1211
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Strumień indukcji magnetycznej-opracowanie - strona 1 Strumień indukcji magnetycznej-opracowanie - strona 2 Strumień indukcji magnetycznej-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

Strumień indukcji magnetycznej
Analogicznie do strumienia pola elektrycznego można zdefiniować strumień indukcji magnetycznej. Strumień
indukcji magnetycznej jest wartością skalarną proporcjonalną do liczby lini sił pola magnetycznego przenikającego
powierzchnię A.

ΦB = A  B  A  B  cos 
B


A
gdzie B jest indukcją pola magnetycznego na powierzchni, A jest polem
powierzchni, a  jest kątem pomiędzy kierunkiem wektora B i wektorem
prostopadłym do powierzchni A.
Jednostką strumienia magnetycznego jest Weber: 1Wb=1T*1m2
Prawo Gaussa dla magnetyzmu:
w przeciwieństwie do ładunków elektrycznych ładunki magnetyczne nie istnieją (nie udało się ich
odkryć, choć z teoretycznego punktu widzenia jest to możliwe). W związku z tym strumień
indukcji pola magnetycznego przez dowolną powierzchnię zamkniętą wynosi zero.

ΦE = A  E 
Q
0

ΦB = A  B  0
Indukcja elektromagnetyczna
Indukcja elektromagnetyczna jest zjawiskiem powstawania siły elektromotorycznej SEM w obwodzie w wyniku
zmiany strumienia indukcji magnetycznej przechodzącej przez powierzchnię obejmującą obwód.
Prawo Faradaya: zmiana w czasie t strumienia
magnetycznego przez powierzchnię obejmowaną przez
obwód () powoduje indukowanie prądu w tym obwodzie
(powstaje siła elektromotoryczna  )

Obwód, w którym zmienny
prąd wytwarza zmienne pole
magnetyczne
Obwód, w którym powstaje
siła elektromotoryczna
indukcji
i
ΦB

t
reguła Lenza (przekory): kierunek prądu indukowanego
jest taki, że jego pole magnetyczne powoduje
przeciwdziałanie zmianom strumienia magnetycznego.
Przykład prawa Faradaya
Metalowy pręt o długości l, zamykający obwód elektryczny, porusza się z prędkością v w jednorodnym polu
magnetycznym o indukcji B prostopadłej do płaszczyzny ekranu.

B  const

l




B

   v
  
  
  

v t
S
W obwodzie powstanie siła elektromagnetyczna indukcji o wartości:


 B
B  S
B v  t  l


 B v  l
t
t
t
Powstanie w obwodzie SEM można wyjaśnić następująco:
Wraz z poruszającym się prętem poruszają się z taką samą prędkością v zawarte w nim elektrony swobodne.
Na elektrony działa siła Lorentza: F =e∙B∙v skierowana wzdłuż pręta. Powoduje to przesuwanie się ładunku
wzdłuż pręta i przepływ prądu w obwodzie.
Indukcyjność cewki
l
Samoindukcja – powstawanie SEM w obwodzie w
wyniku zmiany strumienia indukcji magnetycznej, w
wyniku zmian natężenia prądu
I
  L
t
S
L – indukcyjność cewki, jednostką jest henr 1H=1V*1s/1A
S – pole przekroju cewki
n – liczba zwojów cewki
l – długość cewki
 - przenikalność magnetyczna ośrodka
0 - przenikalność magnetyczna próżni
V – objętość zajmowana przez cewkę
Strumień indukcji pola magnetycznego
przepływający przez cewkę:
B  Li
0 Sn 2
L
l
ΔI zmiana natężenia prądu w czasie Δt,  - SEM
samoindukcji. Minus wynika z reguły Lentza.
Schemat elektryczny cewki (zwojnicy, selenoidu)
Cewka jest elementem inercyjnym, gromadzi energię
w wytwarzanym polu magnetycznym.
1 2 1 B2
E L  LI ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz