To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Temat 8. SRUKTURA SPOŁECZNA
Społeczeństwo morficzne - posiadające wyraźną strukturę
Społeczeństwo amorficzne - posiadające strukturę szczątkową
Struktura społeczna - zbiór elementów oraz układów zależności między nimi w obrębie danego społeczeństwa. Kształt struktury zależy od tego, jakie jest społeczeństwo.
Struktura zamknięta i sztywna - charakterystyczna dla społeczeństw kastowych
Struktura otwarta i płynna - możliwe jest przemieszczanie się jednostek między klasami w ramach struktur: awans bądź degradacja
Według Stanisława Ossowskiego, struktura społeczna to system stosunków, który daje się sprowadzić do trzech kategorii:
- stosunków zależności wzajemnych, wynikających ze wzajemnego podziału pracy i funkcji
- stosunków zależności jednostronnych, wynikających z grupowych przywilejów i upośledzeń
- stosunków hierarchii i gradacji
Odpowiadają im trzy schematy ujmowania struktury społecznej:
- funkcjonalny
- ekonomiczny
- gradacyjny (stratyfikacji społecznej)
J. Błuszkowski wymienia zamiast schematu ekonomicznego schemat dychotomiczny, przyjmujący najczęściej postać podziału dwubiegunowego. Funkcjonalna teoria uwarstwienia społecznego K. Daviesa i W. Moore'a
To całościowa teoria, pozycjonująca jednostki w społeczeństwie w zależności od ich stanu posiadania i prestiżu. Teoria uwarstwienia Daviesa i Moore'a jest najpełniejszą realizacją funkcjonalnego podejścia do badania struktury społecznej. Teoria Daviesa i Moore'a została stworzona na wysokim stopniu ogólności. Zmierza do wyjaśnienia pewnych ogólnych mechanizmów w społeczeństwie. Nie ma społeczeństwa nieuwartswionego i tą powszechną konieczność rozwarstwienia każdego systemu społecznego można uzasadnić funkcjonalnie. Przez stratyfikację, czyli uwarstwienie, autorzy rozumieją nierówny podział korzyści materialnych i prestiżu społecznego.
Społeczeństwo, będąc funkcjonującym systemem, musi swym członkom przydzielić pozycje społeczne i skłonić ich do wykonywania związanych z tymi pozycjami obowiązków. Poszczególne jednostki muszą pełnić określone funkcje wobec społeczeństwa. Nie ma możliwości, żeby ktoś w społeczeństwie nie pełnił żadnej roli. Społeczeństwo musi motywować jednostki do podejmowania określonych zadań - dlatego też musi coś zaoferować. Oferuje system stratyfikacyjny z funkcjami i pozycjami prestiżowymi. Może je pełnić tylko niewiele osób i wymagają one długiego przygotowania. Społeczeństwo będzie nagradzać jednostki, powierzając im te ważne, prestiżowe funkcje. Teoretycznie wybiera zawsze jednostki najlepsze, posiadające umiejętności i wiedzę.
(…)
… w Polsce
1) Klasa robotnicza - pojęcie to wykształciło się w XIX wieku. Jest silnie związana z różnymi gałęziami przemysłu. Nie posiada własnego majątku, jest siłą najemną. Wyróżniamy trzy typy robotników (typologia Davida Lockwooda z 1966 r.):
- typ tradycyjny proletariacki - model typowego robotnika reprezentowany w przemyśle ciężkim: wysoka samoświadomość, mała mobilność (zdolni do wykonywania tylko tego zawodu, niskie wykształcenie), duża jednolitość, świadomość „my” i „oni”
- typ tradycyjny-uległy - akceptują dominację politycznych i gospodarczych elit, a jednocześnie akceptują swoje własne podporządkowanie. Osoby słabo wykształcone, brak świadomości klasowej.
- typ sprywatyzowany - najczęściej idealni wykonawcy, stojący przy tasmie. Nie mają żadnej identyfikacji ze współtowarzyszami pracy, pracą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)