sposoby uprawiania polityki

8. Sposoby uprawiania polityki
Formy zmian społeczno-politycznych (rewolucje)
*rewolucja rolnicza – specjalizacje, hodowla zwierząt, napęd do rozwoju, miasto
*rewolucja przemysłowa – nadwyżki siły roboczej, klasa robotnicza, miasto jako ośrodek...,
powstanie fabryk, manufaktur
*rewolucja informatyczna – postęp procesów komunikacyjnych, komputeryzacja, internet
Reforma jest to stopniowa zmiana istniejącej rzeczywistości, kontrolowana przez grupę rządzącą,
nie naruszająca ram instytucjonalnych ustroju politycznego i społecznego.
Rewolucja – drastyczna zmiana (intensywna, gwałtowna) zmiana, zazwyczaj ma swój szczyt, po
czym następuje kontrrewolucja; nagła i bezprawna zmiana ustroju państwa, niosąca za sobą szereg
modyfikacji
Przewrót polityczny to gwałtowna zmiana polityczna, która zachodzi w formie zamachu stanu lub
puczu; zamach stanu jest dziełem ludzi z aparatu władzy lub samych panujących; pucz jest dziełem
politycznych outsiderów.
Przewrót może również dokonać konspiracja cywilna, a jego zasięg może być niewielki
Rewolucja zmienia wszystko, przewrót zmienia tylko określone dziedziny/rzeczy.
Przewroty polityczne:
*zamach stanu – przewrót polityczny w ramach istniejących elit
*pucz – dokonywany przez politycznych outsiderów
Różnice między rewoltą a rewolucją (insurekcja):
*nie mają programu
*nie odnoszą skutku
Transformacja odbywa się wobec stanu prawnego, rewolucja bez niego, zmiana bezprawna.
Geneza:
*determinanty pośrednie – „zbieranie prochu w beczce”
*determinanty bezpośrednie - „detonatory”
Determinanty pośrednie nie wywołują rewolucji, ale czynią ją bardziej prawdopodobną; czynniki:
*ekonomiczne – bieda, głód, rozwarstwienie społeczne
*społeczne – brak możliwości awansu, rozwoju; duże ambicje, ale małe możliwości
*polityczne – przywództwo rewolucji,siły polityczne o charakterze kontrelity
*psychologiczne – brak akceptacji istniejącego świata
Determinanty bezpośrednie:
*mobilizacja mas
*słaba władza, która nie jest w stanie się bronić
*władza traci kontrolę nad aparatem bezpieczeństwa
*świadomość rewolucyjna
*pojawienie się konkurentów
10. Pojęcie polityki. Granice polityczności.
*Klasyczna koncepcja polityki: celem polityki jest wspólne dobro obywateli, dbałość o wspólne
dobro wymaga roztropnego rządzenia państwem, zarządzanie państwem jest sztuką wymagającą
wiedzy, umiejętności i predyspozycji psychicznych. Polityka to sztuka zarządzania państwem.
Kluczowe pojęcie to państwo, jego ustrój, instytucje i rola w życiu. W centrum: problematyka
władzy i instytucji państwowych.
* Konsensualna koncepcja polityki: Polityka to sztuka dochodzenia do kompromisu (konsultacje,
negocjacje, debata parlamentarna) eliminacja przemocy w stosunkach międzyludzkich. Nawiązuje
do klasycznej definicji polityki jako dobra powszechnego, tyle, że osiągniętego za pomocą takich
środków jak porozumienie czy współdziałanie. Politykę konstytuuje konsens, że „zgoda buduje, zaś
niezgoda rujnuje”. Może występować w wielu odmianach: polityki pokoju, koegzystencji, ... zobacz całą notatkę