To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SPOŁECZNA SZKODLIWOŚĆ CZYNU Społeczne niebezpieczeństwo jest konstytutywnym elementem przestępstwa. Domniemanie społecznego niebezpieczeństwa czynu służy budowie sankcji karnej. Jest jedną z podstawowych dyrektyw wymiaru kary. 1. elementy przedmiotowe - to szkoda jaką człowiek wyrządza swoim czynem (szkody kwotowe, zdrowotne, uszczerbek duchowy). Tło popełnienia czynu. 2. elementy podmiotowe - to motywacja popełnienia czynu, pobudki. Podział przestępstw na nieumyślne i umyślne. W kodeksie z 1969 r społeczne niebezpieczeństwo czynu występowało jako kryterium definicji przestępstwa i miernik odpowiedzialności karnej. Znikomy stopień - pozbawia czyn cech przestępności. Nie znaczny stopień - jedna z przesłanek stosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Współmierność kary do społecznego niebezpieczeństwa czynu było jedną z dyrektyw sądowego wymiaru kary. Występował problem mierników ( kwantyfikatorów ) społecznego niebezpieczeństwa czynu. Przedmiotowo - podmiotowa interpretacja - na stopień ujemnej treści wpływają jedynie : — elementy przedmiotowe : rodzaj i charakter dobra w które godzi czyn, sposób jego popełnienia, wysokość powstałej szkody lub rozmiar jej niebezpieczeństwa, a niekiedy okoliczności czynu — elementy podmiotowe : okoliczności wpływające na stopień winy, w tym formę zamiaru, motywy czynu, stopień nieostrożności ( lekkomyślności ) lub niedbalstwa. Szersze ujęcie tzw. całościowe : oprócz okoliczności przedmiotowych i podmiotowych czynu należy uwzględnić także właściwości i warunki osobiste sprawcy, gdyż czyn jest projekcją osobowości człowieka. Praktyka wykorzystywała, a często nadużywała szeroką interpretację społecznego niebezpieczeństwa czynu czyniąc z niego wygodny instrument polityki karnej. W nowym KK skreślono społeczne niebezpieczeństwo jako kryterium definicji przestępstwa. Przy orzekaniu przestępstwa liczy się społeczne niebezpieczeństwo czynu a nie sprawcy. Czynem jest zdarzenie, które bądź wyczerpuje się w samym zachowaniu człowieka, bądź też obejmuje określone następstwa tego zachowania. Przyczyny nie karalności wszystkich czynów społecznie niepożądanych: 1. nie wszystkie czyny przestępcze pokrywają się z typami społecznie niebezpiecznymi, ustawodawca nie karze wszystkich zachowań antyspołecznych (np. pijaństwa, rozbicia rodziny) 2. ustawodawca nie dostrzega w porę czynu społecznie niebezpiecznego i nie umieszcza go na liście czynów karanych 3. rozbieżność poglądów co do karalności zachowań społecznie niepożądanych karygodne są takie czyny, które osiągnęły wyższy niż znikomy stopień społecznej szkodliwości.
(…)
… przestępstwa (nie ma też w tym przypadku wykroczenia które karane jest z kodeksu wykroczeń)
Art. 1 § 2 k.k. - nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma.
Art. 59 k.k. - jeżeli przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 3 lat albo alternatywnie karami wymienionymi w art. 32 § 1 - 3 i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)